2 Księga Kronik, 17

8. Z nimi zaś lewitów Szemajasza i Netaniasza, Zebadiasza i Asahela, Szemiramota i Jonatana, Adoniasza, Tobiasza i "Tob-Adoniasza", a z nimi kapłanów Eliszamę i Jorama.

Aiheeseen liittyvät säkeet 2 Księga Kronik, 17:

Rozdział 17 z 2 Kronik mówi o panowaniu Jehoshaphat, który szedł w Bogu i wzmocniał Judę duchowo i militarnie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Kronik 17:

2 Kroniki 16:9a: „Bo wobec Pana, jego oczy przechodzą na ziemię, aby okazać się silnym tym, których serce jest dla niego idealne ...” Rozdział 17 z 2 Kroniki podkreśla wierność Jehoshaphat w śledzeniu Drogi Boga i ten werset podkreśla znaczenie posiadania doskonałego serca dla Boga.

Joshua 1:8: „Nie odejmij od ust, książka tego prawa, ale medytuj o nim dzień i noc, aby mógł zachować ostrożność według wszystkiego, co w nim zapisało; bo wtedy uczynisz swój sposób prosper i odnieść sukces ”. Jehoshaphat wzmocnił Judę duchowo, zachęcając ludzi do medytacji nad prawem Bożego i do robienia wszystkiego, co w nim jest napisane. Ten werset Joshui podkreśla znaczenie medytacji nad Słowem Bożym i posłuszeństwa Jego przykazań.

Psalm 1:1-3: „Błogosławiony jest człowiek, który nie chodzi w radzie niegodziwych, ani nie trzyma się w drodze do grzeszników, ani nie spoczywa na kierownicy szyderców. Zanim będzie miał przyjemność z prawa Pan i w jego prawie medytuje dzień i noc. Będzie bo jak drzewo posadzone przez strumienie wody, które nosi jego owoc w swoim sezonie i którego liście nie spadają; i wszystko, co będzie się rozwijać. ” Ten Psalm podkreśla znaczenie nie przestrzegania rady niegodziwych i medytowania prawa Pana Dzień i nocy, aby wszystko, co zostało zrobione, zakończyło się powodzeniem. Odnosi się to do panowania Jehoshaphata, które wzmocniło Judę duchowo poprzez prawo Boga.

2 Kroniki 20:12b: „Albowiem w nas nie ma siły przed tym wielkim tłumem, który pojawia się przeciwko nam, i nie wiemy, co zrobimy; ale nasze oczy są wamo”. Werset ten odnosi się do modlitwy Jehoshaphat, gdy Juda była zagrożona przez dużą mnóstwo wrogów. Przyznał, że nie ma siły walki samotnie, ale zaufał Bogu. To pokazuje pewność siebie, jaką Jehoshaphat miał w Bogu, co wzmocniło Judę nie tylko duchowo, ale także militarnie.

Psalm 121:2: „Moja pomoc pochodzi od Pana, który stworzył niebo i ziemię”. Ten psalm podkreśla zaufanie do Pana jako źródła pomocy i ochrony. Jehoshaphat powierzył również Bogu jako swoje źródło pomocy i wzmocnienia, pokazując, że jego pewność siebie była nie tylko własnymi umiejętnościami lub w armii Judy.