1 Jotam w chwili objęcia rządów miał dwadzieścia pięć lat, a szesnaście lat panował w Jerozolimie. Matce jego było na imię Jerusza, córka Sadoka.
2 Czynił on to, co jest słuszne w oczach Pańskich, i we wszystkim działał tak, jak jego ojciec Ozjasz, nie wtargnął jednak, jak on do świątyni Pańskiej. Ale lud nadal był zepsuty.
3 On to wybudował Bramę Górną świątyni Pańskiej i przeprowadził wiele prac przy murach Ofelu.
4 Budował też miasta w górach judzkich, a w lasach wzniósł zamki i wieże.
5 On to walczył z królem Ammonitów i zwyciężył go. W roku tym dali mu Ammonici sto talentów srebra, dziesięć tysięcy kor pszenicy i dziesięć tysięcy kor jęczmienia. Podobnie płacili mu Ammonici także i w drugim, i w trzecim roku.
6 Jotam wzrósł w potęgę, ponieważ utwierdził swoje drogi przed Panem, Bogiem swoim.
7 Pozostałe zaś dzieje Jotama, wszystkie jego walki i przedsięwzięcia opisane są w Księdze Królów Izraela i Judy.
8 Dwadzieścia pięć lat miał, gdy został królem, a szesnaście lat panował w Jerozolimie.
9 I spoczął Jotam przy swoich przodkach, i pochowano go w Mieście Dawidowym. A jego syn Achaz został w jego miejsce królem.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 27:
2 Kroniki 27 to rozdział, który mówi o Jotonie, synu Uzziaha, który panował w Judy i zrobił to, co było proste w oczach Pana. Umocnił miasta, budował wieże i ściany i miał wygrane bitwy. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Kronik 27:
Przysłów 21:31: „Koń jest przygotowany na dzień bitwy, ale zwycięstwo pochodzi od Pana”. Ten werset podkreśla znaczenie przygotowania człowieka i wysiłku, ale także uznaje, że ostateczne zwycięstwo pochodzi od Pana.
Psalm 127:1: „Jeśli Pan nie zbuduje domu, na próżno pracuje tych, którzy go budują; jeśli Pan nie zatrzyma miasta, na próżno patrzy Sentry”. Ten werset podkreśla znaczenie zależności Boga od sukcesu i ochrony.
Przysłów 2:7-8: „Zastrzega się do prawdziwej mądrości dla prostej; jest tarczą dla tych, którzy chodzą z uczciwością. Chroni ścieżki sprawiedliwych i utrzymuje ścieżkę swoich wiernych”. Werset ten podkreśla znaczenie mądrości i uczciwości podążania za dróg Boga.
Psalm 18:32-33: „Bóg jest tym, co daje mi siłę i czyni moją drogą doskonałą. To sprawia, że moje stopy są jak kolory i stawia mnie na moje wyżyny”. Ten werset podkreśla pomoc i wzmocnienie, które Bóg daje swoim wiernym.
Izajasza 26:3: „Zachowajcie w pokoju, którego umysł jest w tobie mocny; bo on ufa w was”. Ten werset podkreśla znaczenie zaufania do Boga dla pokoju i stabilności psychicznej.
Luvut: