2 Księga Kronik, 32

33. I spoczął Ezechiasz ze swymi przodkami, i pogrzebano go przy drodze wznoszącej się do grobów synów Dawida. W związku z jego śmiercią cały Juda i mieszkańcy Jerozolimy złożyli mu hołd. Syn jego Manasses został w jego miejsce królem.

Aiheeseen liittyvät säkeet 2 Księga Kronik, 32:

2 Kroniki 32 opowiada historię Senaqueribe, króla Asyrii, obciążającego Jerozolimę i kwestionując Boga Izraela. Ezechiasz, król Judy, zaufał Panu i poprowadził lud w modlitwie i przygotowaniach do bitwy. Bóg odpowiedział na swoją wiarę i wysłał anioła, aby zniszczył armię asyryjską. Oto pięć wersetów związanych z tematami tego rozdziału:

Psalm 46:1: „Bóg jest naszym schronieniem i fortecą, dobrą pomocą w udręce”. Ten werset mówi o zaufaniu do Boga w czasach niebezpieczeństwa i konieczności, dokładnie to, co zrobili Ezechiasz i lud Judy, gdy zmierzyli się z armią asyryjską.

Przysłów 21:31: „Koń jest przygotowany na dzień bitwy, ale zwycięstwo pochodzi od Pana”. Ten werset mówi o znaczeniu przygotowania do bitwy, ale także o potrzebie zaufania Bogu do zwycięstwa. Ezechiasz poprowadził lud Judy w ramach przygotowań do bitwy, ale także zaufał Bogu do zwycięstwa.

Izajasza 37:14-15: „Ezechiasz wziął list z rąk posłańców i przeczytał go; potem wspiął się do domu Pana i wyciągnął rękę przed Panem. I Ezechiasz modlił się do Pana, mówiąc: Panie Gospodarze, Bóg Izraela, co za mieszkanie wśród Cherubim, tylko was jesteś Bogiem wszystkich królestw ziemi, stworzyliście niebiosa i ziemię ”. Ten werset mówi o modlitwie Ezechiasza do Boga, kiedy otrzymał groźny list od Senaqueribe. Ezechiasz przyznał, że Bóg był jedynym, który mógłby mu pomóc w tak desperackiej sytuacji.

Izajasza 37:36: „Wtedy anioł Pana wyszedł i zabił w obozie asyryjskim o stu osiemdziesięciu -pięciu z nich; a kiedy reszta rano została podniesiona, oto wszystkie zwłoki”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Bóg wysłał anioła, aby zniszczył armię asyryjską i uratować Jerozolimę. Była to potężna demonstracja mocy Boga i Jego wierności Jego ludu.

Rzymian 8:31: „Co więc mówimy, więc do tych rzeczy? Jeśli Bóg jest dla nas, kto będzie przeciwko nam?” Ten werset mówi o pewności zwycięstwa, kiedy ufasz Bogu. Ezechiasz i lud Judy ufali Bogu i zwyciężyli przeciwko armii asyryjskiej. Jest to wspomnienie, że Bóg jest zawsze po stronie swoich dzieci i że nic nie może pokonać tych, którzy Mu ufają.