2 Księga Samuela, 16

14. Król i cały lud przy nim będący przybył wreszcie znużony... i tam odpoczął.

Aiheeseen liittyvät säkeet 2 Księga Samuela, 16:

2 Samuel 16 donosi o zdradzie Ziby, sługę Mefiboste i przybycie Simei, który przeklął króla Dawida, gdy uciekł z Jerozolimy. Simei rzucił kamienie i ziemię w kierunku króla i oskarżył go o to, że jest krwiakiem, który ukradł tron ​​Saula. Dawid jednak odmówił zemści się na Simei, wierząc, że Bóg może używać słów człowieka do jego poprawienia.

Psalmy 4:5: „Wielu mówi:„ Kto pokaże nam dobrze? ” Make, Panie, świeci na nas światło twojej twarzy ”. Dawid jest przeklęty i atakowany przez Simei w 2 Samuela 16, ale ufa, że ​​Bóg jest źródłem prawdziwej mądrości i sprawiedliwości. Ten psalm prosi Boga, aby zabłysnął światło jego twarzy, przynosząc radość i nadzieję tym, którzy mu ufają.

Psalm 31:13-14: „Bo słyszę zniesławienie wielu; strach otacza mnie, podczas gdy razem składają przeciwko mnie; spisek, aby odebrać mi życie. Ale ja, Panie, zaufaj wam i mówcie, jesteś moim Bogiem”. Dawid jest otoczony przez swoich wrogów w 2 Samuela 16, a ten Psalm mówi o zniesławieniu, z którym się spotyka. Jednak Dawid zaufa Bogu, pamiętając, że jest Jego Bogiem i opiekuńczym.

Przysłów 16:7: „Kiedy drogi człowieka są przyjemne dla Pana, nawet jego wrogowie zawierają z nim pokój”. David decyduje się nie zemścić się przeciwko Simei w 2 Samueli 16, a ten werset Przysłów podkreśla mądrość tej decyzji. Kiedy staramy się zadowolić Boga na nasze sposoby, może on złagodzić nasze relacje, nawet z tymi, którzy nas sprzeciwiają.

Mateusza 5:44: „Ale mówię wam, kocham waszych wrogów i modlę się za tych, którzy cię prześladują”. W 2 Samuela 16 Simei jest wyraźnie wrogiem Dawida, ale zamiast zwracać zło, Jezus uczy nas kochać i modlić się za naszych wrogów. Takie podejście miłości i łaski może się przekształcić, a także tych, którzy traktują nas zło.

Rzymian 12:19: „Nie pomścicie się, ukochani, ale ustąpili miejsca gniewu; bo jest to napisane, moja zemsta; nagrodzę, powiedz Panu”. W 2 Samuela 16 Dawid decyduje się nie zemścić się na Simei, uznając, że zemsta należy do Boga. Ten werset w Rzymian przypomina nam, że sprawiedliwość jest odpowiedzialnością Boga, a nie naszą. Zamiast szukać zemsty, musimy ufać Bogu, aby działał sprawiedliwie.