1 Wówczas Piłat wziął Jezusa i kazał Go ubiczować.
2 A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym.
3 Potem podchodzili do Niego i mówili: Witaj, królu żydowski! I policzkowali Go.
4 A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w Nim żadnej winy.
5 Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: Oto Człowiek.
6 Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Rzekł do nich Piłat: Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy.
7 Odpowiedzieli mu Żydzi: My mamy Prawo, a według Prawa powinien On umrzeć, bo sam siebie uczynił Synem Bożym.
8 Gdy Piłat usłyszał te słowa, uląkł się jeszcze bardziej.
9 Wszedł znów do pretorium i zapytał Jezusa: Skąd Ty jesteś? Jezus jednak nie dał mu odpowiedzi.
10 Rzekł więc Piłat do Niego: Nie chcesz mówić ze mną? Czy nie wiesz, że mam władzę uwolnić Ciebie i mam władzą Ciebie ukrzyżować?
11 Jezus odpowiedział: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie.
12 Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić. Żydzi jednak zawołali: Jeżeli Go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy, kto się czyni królem, sprzeciwia się Cezarowi.
13 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata.
14 Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Żydów: Oto król wasz!
15 A oni krzyczeli: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! Piłat rzekł do nich: Czyż króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli arcykapłani: Poza Cezarem nie mamy króla.
16 Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jezusa.
17 A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota.
18 Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa.
19 Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski.
20 Ten napis czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim.
21 Arcykapłani żydowscy mówili do Piłata: Nie pisz: Król Żydowski, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydowskim.
22 Odparł Piłat: Com napisał, napisałem.
23 Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu.
24 Mówili więc między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze.
25 A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
26 Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój.
27 Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
28 Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę.
29 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano.
30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę oddał ducha.
31 Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.
32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani.
33 Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni,
34 tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.
35 Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli.
36 Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana.
37 I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.
38 Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało.
39 Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przyszedł do Jezusa w nocy, i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu.
40 Zabrali więc ciało Jezusa i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania.
41 A na miejscu, gdzie Go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grób, w którym jeszcze nie złożono nikogo.
42 Tam to więc, ze względu na żydowski dzień Przygotowania, złożono Jezusa, bo grób znajdował się w pobliżu.
Versículos relacionados com Ewangelia Jana, 19:
Święty Jan 19 donosi o ukrzyżowaniu Jezusa. Rozdział opisuje szczegółowo scenę potępienia Jezusa przez Piłata, Jego flagowanie i koronację cierni, spacer do Golgota, ukrzyżowanie i, wreszcie śmierć Jezusa. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w São João 19:
Psalm 22:18: „Dzielili moje ubrania, a na mojej tunikach wprowadzili rodzaj”. Ten proroczy werset Psalmu 22 jest cytowany w Jana 19:24, gdzie wspomniano go jako spełnione podczas ukrzyżowania Jezusa, kiedy rzymscy żołnierze rzucają szczęście, aby zdecydować, kto będzie miał ubrania.
Izajasza 53:3: „Został pogardzany, a najbardziej odrzucony wśród ludzi, człowieka bólu i doświadczony w pracy; i jako jeden z których mężczyźni ukryli twarz, był pogardzany, a my wcale tego nie zrobiliśmy. " Ten werset Księgi Izajasza jest często kojarzony z Jezusem, szczególnie w odniesieniu do jego ukrzyżowania i cierpienia. Odzwierciedla ideę, że Jezus został odrzucony i poniżany przez ludzi.
Psalm 69:21: „Dali mi wywieziony, a na moje pragnienie dali mi picie octu”. Ten werset Psalm 69 jest cytowany w Jana 19:28-29, gdzie jest wspomniany jako wypełniony podczas ukrzyżowania Jezusa, kiedy powiedział „pragnę”, a żołnierze dali mu octu do picia.
Izajasza 53:12: „Z tego, co dam ci część wielu, a wraz z potężnym podzieli to zepsute; dla ich duszy na śmierć i powiedziano mu z przestępcami; ale kierował grzechem wielu, ale poprowadził grzech wielu, Wielu, podeszło do siebie i przez przestępców interweniowało ”. Ten werset Izajasza jest często kojarzony z Jezusem, szczególnie w odniesieniu do Jego ukrzyżowania i śmierci. Odzwierciedla ideę, że Jezus wziął na niego grzechy ludzi i wstrzymał się za nimi.
Zachariasz 12:10: „A po domu Dawida i na mieszkańców Jerozolimy nalać ducha łaski i błagań; i spojrzą na mnie, do kogo go przebili; i będą go pociskać on, jako kogo za jedynego spławionego syna; i będą za niego gorycznie płakać, jakby gorzko płacze za pierworodnym ”. Ten proroczy werset Zachariasza jest cytowany w Jana 19:37, gdzie wspomniano go jako spełnione podczas ukrzyżowania Jezusa, kiedy został przebity włócznią.
Luvut: