1 Po czym Bóg pobłogosławił Noego i jego synów, mówiąc do nich: Bądźcie płodni i mnóżcie się, abyście zaludnili ziemię.
2 Wszelkie zaś zwierzę na ziemi i wszelkie ptactwo powietrzne niechaj się was boi i lęka. Wszystko, co się porusza na ziemi i wszystkie ryby morskie zostały oddane wam we władanie.
3 Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko.
4 Nie wolno wam tylko jeść mięsa z krwią życia.
5 Upomnę się o waszą krew przez wzgląd na wasze życie - upomnę się o nią u każdego zwierzęcia. Upomnę się też u człowieka o życie człowieka i u każdego - o życie brata.
6 [Jeśli] kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego, bo człowiek został stworzony na obraz Boga.
7 Wy zaś bądźcie płodni i mnóżcie się; zaludniajcie ziemię i miejcie nad nią władzę.
8 Potem Bóg tak rzekł do Noego i do jego synów:
9 Ja, Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie;
10 z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi.
11 Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię.
12 Po czym Bóg dodał: A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy:
13 Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią.
14 A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach,
15 wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego jestestwa.
16 Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, patrząc na niego, wspomnę na przymierze wieczne między mną a wszelką istotą żyjącą w każdym ciele, które jest na ziemi.
17 Rzekł Bóg do Noego: To jest znak przymierza, które zawarłem między Mną a wszystkimi istotami, jakie są na ziemi.
18 Synami Noego, którzy wyszli z arki, byli Sem, Cham i Jafet. Cham był ojcem Kanaana.
19 Ci trzej byli synami Noego i od nich to zaludniła się cała ziemia.
20 Noe był rolnikiem i on to pierwszy zasadził winnicę.
21 Gdy potem napił się wina, odurzył się [nim] i leżał nagi w swym namiocie.
22 Cham, ojciec Kanaana, ujrzawszy nagość swego ojca, powiedział o tym dwu swym braciom, którzy byli poza namiotem.
23 Wtedy Sem i Jafet wzięli płaszcz i trzymając go na ramionach weszli tyłem do namiotu i przykryli nagość swego ojca; twarzy zaś swych nie odwracali, aby nie widzieć nagości swego ojca.
24 Kiedy Noe obudził się po odurzeniu winem i dowiedział się, co uczynił mu jego młodszy syn,
25 rzekł: Niech będzie przeklęty Kanaan! Niech będzie najniższym sługą swych braci!
26 A potem dodał: Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg Sema! Niech Kanaan będzie sługą Sema!
27 Niech Bóg da i Jafetowi dużą przestrzeń i niech on zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie mu sługą.
28 Noe żył po potopie trzysta pięćdziesiąt lat.
29 I umarł Noe w wieku lat dziewięciuset pięćdziesięciu.
Versículos relacionados com Księga Rodzaju, 9:
Rozdział 9 Księgi Rodzaju opisuje przymierze Boga z Noem i jego dziećmi po powodzi, w tym zakaz morderstwa i tęczowe zakład jako znak paktu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Rodzaju 9:5-6: „Z pewnością poprosię o twoje relacje krwi. Zapytam wszystkie zwierzęta i każdego człowieka; zapytam życie człowieka od jego bliźniego. Ktokolwiek rozlewa krew człowieka przez człowieka przez człowieka Człowiek, jego krew zostanie przelana; bo na obraz Boga był stworzonym człowiekiem ”. Ten werset określa zakaz morderstwa i znaczenie życia ludzkiego jako odzwierciedlenie obrazu Boga.
Rodzaju 9:11-13: „Ustanawiam z tobą moje przymierze: wszystkie stworzenia nigdy nie zostaną zabite przez powódź, ani nie będzie kolejnej powodzi, aby zniszczyć Ziemię. I Bóg powiedział: To jest znak przymierza, które ustanawiam między mną a tobą a wszystkimi żywymi istotami, które są z tobą, dla wszystkich przyszłych pokoleń. Ten werset przedstawia przymierze Boga z Noego i jego dzieciom po powodzi, w tym tęczowe znak.
Rodzaju 9:7: „A ty bądź żyzny i pomnożony; rozprzestrzeniaj się przez ziemię i rozprzestrzeniaj się w niej”. Werset ten potwierdza znaczenie mnożenia i propagacji ludzkości po powodzie.
Genesis 9:20-21: „Noah, który był rolnikiem, jako pierwszy zasadził winnicę. Pił wino, pijany i był nagi w swoim namiocie”. Ten werset opisuje pijaństwo Noego po powodzi i konsekwencje, jakie miał w jego rodzinie.
Księga Rodzaju 9:25-27: „Powiedział więc:„ Cholera Bądź Kanaan! Niewolnik niewolników będzie dla twoich braci. ”I dodał:„ Błogosławiony Bądź Panem Bez! Z Japhel; mieszka w namiotach Sem Sem , a Canaan będzie jego niewolnikiem. ” Ten werset opisuje przekleństwo i błogosławieństwo Noego dla ich dzieci, które miały znaczące konsekwencje w późniejszej historii ludzkości.
Luvut: