1 Uczynisz przybytek z dziesięciu tkanin: uczynisz go z kręconego bisioru, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu - z cherubami wykonanymi przez biegłego tkacza.
2 Długość poszczególnej tkaniny winna wynosić dwadzieścia osiem łokci, a szerokość poszczególnej tkaniny cztery łokcie; wszystkie zaś tkaniny winny mieć jednakowe wymiary.
3 Pięć tkanin będzie powiązanych ze sobą - jedna z drugą, podobnie drugie pięć tkanin będzie powiązanych ze sobą jedna z drugą.
4 I przyszyjesz wstążki z fioletowej purpury na brzegach jednej tkaniny, gdzie winna być spięta, i tak też uczynisz na brzegach ostatniej tkaniny, gdzie winna być spięta.
5 Pięćdziesiąt zaś wstążek przyszyjesz do jednej tkaniny i pięćdziesiąt wstążek przyszyjesz do drugiej tkaniny w miejscu, w którym mają być spięte, tak żeby wstążki były przyszyte naprzeciw siebie.
6 Ponadto przyszyjesz pięćdziesiąt złotych kółek i zwiążesz tkaniny przy pomocy tych kółek, i przybytek będzie stanowił jedną całość.
7 Następnie uczynisz nakrycie przybytku z koziej sierści, a uczynisz je z jedenastu mniejszych nakryć.
8 Długość jednego nakrycia będzie wynosiła trzydzieści łokci, a szerokość jednego nakrycia cztery łokcie, i wszystkie jedenaście nakryć będą miały jednakowe wymiary.
9 Powiążesz ze sobą pięć nakryć osobno, a pozostałe sześć osobno. Jednakże szóste nakrycie, które ma wisieć u wejścia do przybytku, złożysz we dwoje.
10 I przyszyjesz pięćdziesiąt wstążek na brzegach jednego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte, i pięćdziesiąt wstążek na brzegach drugiego nakrycia w miejscu, w którym mają być spięte.
11 Ponadto przyszyjesz pięćdziesiąt kółek z brązu i nałożysz kółka na wstążki, i w ten sposób zwiążesz nakrycia przybytku ze sobą, że utworzą jedną całość.
12 To zaś, co zbywa z przykryć namiotu, mianowicie połowa przykrycia zbywająca, będzie zwisać na tylnej stronie przybytku.
13 Z tego zaś, co zbywa z długości przykryć, będzie zwisać jeden łokieć po obu stronach przybytku i tak będzie mu służyło za przykrycie.
14 Oprócz tego uczynisz nakrycie na namiot ze skór baranich, barwionych na czerwono, i w końcu nakrycie na wierzch ze skór delfinów.
15 Przygotujesz też deski na przybytek z drzewa akacjowego i ustawisz je pionowo.
16 Wysokość desek wynosić będzie dziesięć łokci, a szerokość jednej deski półtora łokcia.
17 Każda deska będzie miała dwa czopy osadzone jeden naprzeciw drugiego: tak zrobisz przy wszystkich deskach przybytku.
18 I przygotujesz deski na przybytek: dwadzieścia desek na ścianę południową - po stronie prawej.
19 I czterdzieści podstaw srebrnych sporządzisz, pod każdą deskę dwie podstawy na oba jej czopy.
20 I po drugiej stronie przybytku, na ścianę północną, uczynisz dwadzieścia desek.
21 A do nich czterdzieści podstaw srebrnych; po dwie podstawy na każdą deskę.
22 A dla tylnej części przybytku sporządzisz sześć desek.
23 Przy narożnikach tylnej ściany przybytku postawisz dwie deski.
24 Deski będą przystawały szczelnie do siebie u dołu, a u góry równie szczelnie będą połączone za pomocą jednego pierścienia, i tak będzie także z deskami przy obu innych narożnikach.
25 I tak będzie osiem desek, a podstaw srebrnych szesnaście, dwie podstawy pod każdą deskę.
26 I zrobisz poprzeczki do powiązania desek z drzewa akacjowego, pięć dla desek jednej strony przybytku
27 i pięć poprzeczek dla desek drugiej strony przybytku, pięć też poprzeczek na tylną, zachodnią ścianę przybytku.
28 Poprzeczka umieszczona pośrodku desek przechodzić będzie od końca do końca.
29 Deski pokryjesz złotem, a pierścienie dla osadzania drewnianych wiązań zrobisz ze złota i pokryjesz poprzeczki złotem.
30 Postawisz przybytek według wzoru, który ci ukazałem na górze.
31 Zrobisz też zasłonę z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i z kręconego bisioru, z cherubami wyhaftowanymi przez biegłego tkacza.
32 I zawiesisz ją na czterech słupach z drzewa akacjowego, pokrytych złotem. Haczyki do zasłony będą ze złota, a cztery podstawy ze srebra.
33 Powiesisz zaś zasłonę na kółkach i umieścisz wewnątrz poza zasłoną Arkę świadectwa, i będzie oddzielała zasłona Miejsce święte od Najświętszego.
34 I położysz przebłagalnię na Arce świadectwa w Miejscu Najświętszym.
35 Umieścisz przed zasłoną stół i naprzeciw stołu po południowej stronie przybytku świecznik, stół zaś umieścisz po stronie północnej.
36 Każesz też sporządzić zasłonę przy wejściu do przybytku z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i kręconego bisioru, wielobarwnie wyszywaną.
37 I zawiesisz też przy wejściu do przybytku zasłonę na pięciu słupach z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem, i będą haczyki do niej ze złota. I odlejesz do nich pięć podstaw z brązu.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 26:
Rozdział 26 Exodus opisuje specyfikacje budowy tabernakulum. Należy to zrobić za pomocą drobnych lnianych zasłon, z cherubinem niebieskim, czerwonym i fioletowym haftowaniem. Zasłony powinny być zawieszone przez kolumny acacia z złotą acacia i utrwalone za pomocą haczyków i prętów. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Wyjściu 26:
Hebrajczyków 9:11: „Ale Chrystus przychodzi, najwyższy kapłan przyszłych towarów, przez większą i doskonalszą tabernakulum, nie wykonaną rękami, to znaczy nie tego stworzenia”, ten werset dotyczy Wyjścia 26, ponieważ mówi o tym, że mówi o Niebiańskie tabernakulum, które jest lepsze od ziemskiego tabernakulum zbudowanego zgodnie ze specyfikacjami szczegółowymi w rozdziale 26.
1 Koryntian 6:19: „Czy nie wiecie, że nasze ciało jest świątynią Ducha Świętego, który mieszka w wam, od Boga, i że nie jesteście sobą?” Werset ten odnosi się do Wyjścia 26, ponieważ ziemski tabernakulum był symbolem miejsca, w którym Bóg mieszkał z Jego ludem, tak jak Duch Święty mieszka w chrześcijan.
Jan 1:14: „A słowo stało się ciałem i mieszkał wśród nas, a my widzieliśmy Jego chwałę, jako chwałę jedynie uwolnionego, pełnego łaski i prawdy”. Werset ten odnosi się do Wyjścia 26, ponieważ ziemski tabernakulum był miejscem, w którym Bóg mieszkał z Jego ludem, podobnie jak Jezus, który jest wcieleniem Boga, mieszka wśród ludzi.
1 Piotra 2:5: „Ty również, jak żywe kamienie, jesteś zbudowany -dom i święte kapłaństwo, aby ofiarować Bogu przyjemne ofiary duchowe dla Bogu dla Jezusa Chrystusa”. Werset ten odnosi się do Wyjścia 26, ponieważ ziemski tabernakulum był miejscem, w którym ludzie ofiarowali Bogu, tak jak chrześcijanie ofiarowują duchowe ofiary w swoim życiu jako część świętego kapłaństwa.
Objawienie 21:3: „I usłyszałem wielki głos z nieba, który powiedział: Oto tabernakulum Boga z ludźmi, bo wraz z nimi będą mieszkać, a oni będą Jego ludem, a ten sam Bóg będzie z nimi i będzie z nimi, i będzie waszym Bogiem. " Werset ten odnosi się do Wyjścia 26, ponieważ ziemski tabernakulum był symbolem miejsca, w którym Bóg mieszkał ze swoim ludem, tak jak niebiański tabernakulum opisany w Objawieniu będzie miejscem, w którym Bóg będzie mieszkał z jego wybranymi.
Luvut: