Księga Wyjścia, 29

30. Przez siedem dni będzie je wdziewał ten z jego synów, który zostanie po nim kapłanem i będzie wchodził do Namiotu Spotkania, aby pełnić służbę w świętym przybytku.

Aiheeseen liittyvät säkeet Księga Wyjścia, 29:

Exodus 29 dotyczy konsekracji kapłanów Lewite, w których Mojżesz otrzymuje szczegółowe instrukcje od Boga na temat tego, jak należy wykonać ceremonię. Kapłani powinni być myte, ubrani w święte i namaszczone olejem. Ceremonia konsekracyjna była ważna, aby kapłani mogli służyć Bogu i ofiarować ofiary w tabernakulum. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Wyjści 29:

Kapłańska 8:6: „Potem Mojżesz przedstawił Aarona i jego dzieci i umył je wodą”. Ten werset opisuje ważny moment na ceremonii konsekracyjnej, kiedy Mojżesz myje Aarona i jego dzieci, zanim nosili je świętymi ubraniami.

Kapłańca 8:12: „Należy także namaszczający olej na głowę Aarona i namaścił go, aby go uświęcić”. Tutaj widzimy znaczenie namaszczenia z olejem podczas konsekracji kapłanów. Ten gest symbolizował separację i uświęcenie kapłanów w służbie Bogu.

Kapłańska 8:30: „Mojżesz wziął również z namaszczającego oleju i krwi, która była na ołtarzu, i wyskoczył go na Aarona i jego ubrania, a także jego dzieci i ich szatach, w ten sposób uświęcał Aarona, jego ubrania, ubrania, jego ubrania, Twoje dzieci i ich szaty ”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Mojżesz namaścił Aarona i jego dzieci olejem i krwią ołtarza, zgodnie z instrukcjami Boga, aby poświęcić ich jako kapłanów.

Kapłańca 8:33: „Nie opuścisz drzwi namiotu zboru przez siedem dni aż do dnia spełnienia dni waszej konsekracji; bo przez siedem dni będziesz konsekrowany”. Werset ten podkreśla znaczenie ceremonii konsekracji i oddzielenia kapłanów na okres siedmiu dni, zanim zaczną wykonywać swoje funkcje w tabernakulum.

Liczby 18:7: „Ale dla ciebie i twoich dzieci z tobą zachowają swoje kapłaństwo we wszystkim, co dotyczy ołtarza i tego, co stoi za zasłoną; i dasz ci kapłaństwo w związku z darem; i zbliżający się nieznajomy umrze . " Ten werset podkreśla wyłączność kapłaństwa Lewite i to, w jaki sposób tylko ci, którzy zostali konsekrowani na tej usłudze, mogą ją skorzystać. To była poważna sprawa, a każdy, kto próbował zbliżyć się do ołtarza bez pozwolenia, mógł zostać zabity.