Löydetty 384 Tulokset: Bogu

• i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. (Ewangelia Łukasza 1, 47)

• Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania. (Ewangelia Łukasza 2, 14)

• i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. (Ewangelia Łukasza 2, 37)

• Lecz Jezus mu odrzekł: Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz. (Ewangelia Łukasza 4, 8)

• I cały lud, który Go słuchał, nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy. (Ewangelia Łukasza 7, 29)

• Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; (Ewangelia Łukasza 15, 18)

• A syn rzekł do niego: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem. (Ewangelia Łukasza 15, 21)

• żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie. (Ewangelia Łukasza 16, 13)

• żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. (Ewangelia Łukasza 17, 18)

• Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu. (Ewangelia Łukasza 18, 43)

• Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. (Ewangelia Łukasza 20, 25)

• Na widok tego, co się działo, setnik oddał chwałę Bogu i mówił: Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy. (Ewangelia Łukasza 23, 47)