Löydetty 184 Tulokset: Drugiego
Wysłał więc król drugiego jeźdźca na koniu, który podjechał do nich i powiedział: Tak mówi król: [Czy przyjście to oznacza] pokój? Odpowiedział Jehu: Co ciebie obchodzi pokój? Jedź za mną! (2 Księga Królewska 9, 19)
Następnie król wydał rozkaz arcykapłanowi Chilkiaszowi, kapłanom drugiego rzędu oraz strażnikom progów, aby usunęli ze świątyni Pańskiej wszystkie przedmioty sporządzone dla Baala Aszery i całego wojska niebieskiego. Kazał je spalić na zewnątrz Jerozolimy, na polach nad Cedronem, a popiół z nich zanieść do Betel. (2 Księga Królewska 23, 4)
Jesse był ojcem: pierworodnego Eliaba, drugiego Abinadaba, trzeciego Szimei, (1 Księga Kronik 2, 13)
Makir wziął żony dla Chuppima i Szuppima. Imię jego siostry było Maaka. Imię drugiego syna Selofchad, lecz Selofchad miał tylko córki. (1 Księga Kronik 7, 15)
Beniamin był ojcem swego pierworodnego Beli; drugiego - Aszbela, trzeciego - Achracha, (1 Księga Kronik 8, 1)
a z nimi braci ich drugiego stopnia: Zachariasza, Uzzjela, Szemiramota, Jechiela, Unniego, Eliaba, Benajasza, Maasejasza, Mattitiasza, Elifela, Miknejasza, Obed-Edoma, Jejela - odźwiernych. (1 Księga Kronik 15, 18)
Wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu, (1 Księga Kronik 16, 20)
Zaczął zaś budować drugiego dnia w drugim miesiącu, w czwartym roku swego panowania. (2 Księga Kronik 3, 2)
Skrzydła cherubów rozciągały się na dwadzieścia łokci. Jedno skrzydło, sięgające do ściany przybytku, miało pięć łokci, pozostałe skrzydło, dotykające skrzydła drugiego cheruba, również miało pięć łokci. (2 Księga Kronik 3, 11)
Podobnie i skrzydło drugiego cheruba sięgało ściany przybytku, miało pięć łokci, a skrzydło pozostałe także miało pięć łokci i dotykało skrzydła drugiego cheruba. (2 Księga Kronik 3, 12)
która trwała dwa lata, aż w końcu drugiego roku, gdy nadeszła ostatnia chwila, wyszły mu wnętrzności na skutek choroby i zmarł wśród dokuczliwych boleści. A lud jego nie spalił mu kadzidła, jak palił jego przodkom. (2 Księga Kronik 21, 19)
Ofiarowali potem Paschę czternastego dnia miesiąca drugiego. Zawstydzeni kapłani i lewici oczyszczali się i mogli wnosić całopalenia do świątyni Pańskiej. (2 Księga Kronik 30, 15)