Löydetty 185 Tulokset: Juda

• Potem pójdziecie za nim. On zaś przyszedłszy, zasiądzie na moim tronie i on będzie królował po mnie, bo ja rozkazałem, aby był wodzem nad Izraelem i nad Judą. - (1 Księga Królewska 1, 35)

• Juda oraz Izrael byli liczni jak piasek nadmorski. Jedli, pili i weselili się. (1 Księga Królewska 4, 20)

• Dlatego też przez wszystkie dni Salomona Juda i Izrael mieszkali bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim drzewem figowym, od Dan do Beer-Szeby. (1 Księga Królewska 5, 5)

• Juda też czynił to, co jest złe w oczach Pana. Wskutek tego drażnili Go bardziej, niż to czynili jego przodkowie swoimi grzechami, jakie popełniali. (1 Księga Królewska 14, 22)

• Pobiłeś zupełnie Edomitów i serce twoje uniosło się pychą. Bądź sobie sławny, lecz pozostań w domu swoim! Dlaczego masz się narażać na nieszczęście i masz upaść ty, a razem z tobą i Juda? (2 Księga Królewska 14, 10)

• Juda został pobity przez Izraela, i uciekł każdy do swego namiotu. (2 Księga Królewska 14, 12)

• Również Juda nie przestrzegał poleceń Pana, Boga swego, i naśladował obyczaje, które Izrael wprowadził. (2 Księga Królewska 17, 19)

• Król babiloński kazał ich zabić i zamordowano ich w Ribla, w kraju Chamat. Wówczas Juda został uprowadzony do niewoli z dala od własnego kraju. (2 Księga Królewska 25, 21)

• Oto synowie Izraela: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Zabulon, (1 Księga Kronik 2, 1)

• Chociaż Juda był najpotężniejszym z braci swoich i z niego miał pochodzić władca, jednak pierworodztwo należało do Józefa. (1 Księga Kronik 5, 2)

• W każdym takim mieście złożył tarcze i dzidy oraz bardzo je umocnił. Należały do niego tylko Juda i Beniamin. (2 Księga Kronik 11, 12)

• Obrócił się wówczas Juda, a oto czeka go walka i z przodu, i od tyłu. Zawołali zatem do Pana, a kapłani zadęli w trąby. (2 Księga Kronik 13, 14)