Löydetty 912 Tulokset: Króla Cyrusa

• Daniel był zaufanym króla i przewyższał znaczeniem wszystkich jego przyjaciół. (Księga Daniela 14, 2)

• Wtedy Daniel powiedział do króla: Niech się stanie, jak powiedziałeś. Kapłanów zaś było siedemdziesięciu, nie licząc kobiet i dzieci. (Księga Daniela 14, 9)

• A Daniel polecił sługom przynieść popiół i rozsypać po całej świątyni w obecności samego tylko króla. Wyszedłszy zamknęli drzwi i zapieczętowali królewskim sygnetem, i oddalili się. (Księga Daniela 14, 14)

• Daniel jednak uśmiechnął się i powstrzymał króla od wejścia do wnętrza, mówiąc: Spójrz, tylko na posadzkę i zobacz, czyje to są ślady? (Księga Daniela 14, 19)

• Poszedłszy do króla powiedzieli: Wydaj nam Daniela, w przeciwnym razie zabijemy ciebie i twoich domowników. (Księga Daniela 14, 29)

• Słowo Pańskie skierowane do Ozeasza, syna Beeriego, za dni królów judzkich: Ozjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza oraz króla izraelskiego Jeroboama, syna Joasza. (Księga Ozeasza 1, 1)

• Wiele dni bowiem synowie Izraela będą bez króla i bez zwierzchnika, bez ofiary i bez steli, bez efodu i posążków. (Księga Ozeasza 3, 4)

• Lecz potem się nawrócą synowie Izraela i będą szukać Pana Boga swego i króla swego, Dawida; z drżeniem pospieszą do Pana, do Jego dóbr u kresu dni. (Księga Ozeasza 3, 5)

• Spostrzegł Efraim swoją niemoc, a Juda zobaczył swą ranę. I pospieszył Efraim do Asyrii, zwrócił się Juda do wielkiego króla, lecz on was nie może uleczyć ani uwolnić od rany. (Księga Ozeasza 5, 13)

• W dniu naszego króla zasłabli książęta na gorączkę od wina; wyciąga on rękę z szydercami, (Księga Ozeasza 7, 5)

• Powiedzą wtedy: My nie mamy króla, bośmy się Pana nie bali - zresztą, cóż nam król pomoże? (Księga Ozeasza 10, 3)

• On sam zostanie zabrany do Asyrii jako danina dla Wielkiego Króla; Efraim okryje się hańbą, Izrael zawstydzi się z powodu swego zamysłu. (Księga Ozeasza 10, 6)