Löydetty 165 Tulokset: stał

• A Joel, syn Zikriego, był zwierzchnikiem nad nimi, i Juda, syn Hassenui, stał jako drugi nad miastem. (Księga Nehemiasza 11, 9)

• Nad służbą zewnętrzną domu Bożego stał spośród przełożonych nad lewitami Szabbetaj i Jozabad. (Księga Nehemiasza 11, 16)

• Stał bowiem przy wiążących snopy na polu i słońce poraziło mu głowę, i upadł na swoje łóżko, i zakończył życie w mieście swoim w Betulii, i pogrzebano go razem z jego przodkami na polu między Dotain i Balamon. (Księga Judyty 8, 3)

• jako dni, w których Żydzi uwolnili się od nieprzyjaciół, i miesiąc, który obrócił się im ze smutku w radość i z żałoby stał się dla nich dniem wesela, aby obchodzili je jako dni ucztowania i wesela, posyłając innym coś z zapasów żywności, a ubogim dary. (Księga Estery 9, 22)

• Płacz stał mi się pożywieniem, jęki moje płyną jak woda, (Księga Hioba 3, 24)

• Stał. Nie poznałem twarzy. Jakaś postać przed mymi oczami. Szelest. I głos dosłyszałem: (Księga Hioba 4, 16)

• Dawidowy. Do Ciebie, Panie, wołam, Skało moja, nie bądź wobec mnie głuchy, bym wobec Twego milczenia nie stał się jak ci, którzy zstępują do grobu. (Księga Psalmów 28, 1)

• Ograbili go wszyscy przechodzący drogą, stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów. (Księga Psalmów 89, 42)

• przybytkiem jego stał się Juda, Izrael jego królestwem. (Księga Psalmów 114, 2)

• Pan, moja moc i pieśń, stał się moim Zbawcą. (Księga Psalmów 118, 14)

• Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym. (Księga Psalmów 118, 22)

• Prędko wysłuchaj mnie, Panie, albowiem duch mój omdlewa. Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, bym się nie stał podobny do tych, co schodzą do grobu. (Księga Psalmów 143, 7)