Löydetty 136 Tulokset: nostris
et respondit Simon et dixit ei neque alienam terram sumpsimus neque aliena detinemus sed hereditatem patrum nostrorum quæ ab inimicis nostris iniuste aliquo tempore possessa est (Liber I Maccabaeorum 15, 33)
et vocavit Simon duos filios suos seniores Judam et Johannem et ait illis ego et fratres mei expugnavimus hostes Israël ab adulescentia usque in hunc diem et prosperatum est in manibus nostris liberare Israël aliquotiens (Liber I Maccabaeorum 16, 2)
ita et in nobis statuit ut peccatis nostris in finem devolutis ita demum in nos vindicet (Liber II Maccabaeorum 6, 15)
nos enim pro peccatis nostris hæc patimur (Liber II Maccabaeorum 7, 32)
mandragoræ dederunt odorem in portis nostris omnia poma nova et vetera dilecte mi servavi tibi (Canticum Canticorum 7, 13)
quia ex nihilo nati sumus et post hoc erimus tamquam non fuerimus quoniam fumus afflatus est in naribus nostris et sermo scintillæ ad commovendum cor nostrum (Liber Sapientiae 2, 2)
circumveniamus ergo justum quoniam inutilis est nobis et contrarius est operibus nostris et inproperat nobis peccata legis et diffamat in nos peccata disciplinæ nostræ (Liber Sapientiae 2, 12)
tamquam nugaces æstimati sumus ab illo et abstinet se a viis nostris tamquam ab inmunditiis et præfert novissima justorum et gloriatur patrem Deum se habere (Liber Sapientiae 2, 16)
et in hoc autem ostendisti inimicis nostris quia tu es qui liberas ab omni malo (Liber Sapientiae 16, 8)
illa nox ante cognita est a parentibus nostris ut vere scientes quibus juramentis crediderunt animæquiores essent (Liber Sapientiae 18, 6)
avus meus Jesus postquam se amplius dedit ad diligentiam lectionis Legis et Prophetarum et aliorum librorum qui nobis a parentibus nostris traditi sunt, volui et ipse scribere aliquid horum quæ ad doctrinam et sapientiam pertinent, ut desiderantes discere et illorum periti facti magis magisque adtendant animo et confirmentur ad legitimam vitam. (Liber Ecclesiasticus 0, 2)
det nobis jucunditatem cordis et fieri pacem in diebus nostris in Israël per dies sempiternos (Liber Ecclesiasticus 50, 25)