1 Wyruszył więc Jan z Gezer i opowiedział swemu ojcu Szymonowi, czego dokonał Kendebajos.
2 Szymon więc przywołał dwóch najstarszych swoich synów, Judę i Jana, i powiedział do nich: Ja, moi bracia i dom mojego ojca od młodości aż do dnia dzisiejszego walczyliśmy z nieprzyjaciółmi Izraela i wiele razy udało się naszymi rękami oswobodzić Izraela.
3 Teraz jestem już stary. Wy zaś dzięki miłosierdziu [Bożemu] jesteście w odpowiednim wieku. Stańcie na moim miejscu i na miejscu mojego brata. Wyjdźcie na wojnę w obronie naszego narodu, a pomoc z Nieba niech będzie z wami!
4 Potem wybrał z kraju dwadzieścia tysięcy wojowników i jeźdźców, a oni wyruszyli przeciwko Kendebajosowi i przenocowali w Modin.
5 Rano wstali i wyruszyli na równinę, a oto naprzeciwko nich ogromne wojsko piesze, a także konnica. Pomiędzy nimi był potok.
6 Ze swoimi ludźmi rozłożył się [Juda] obozem naprzeciwko nich. Zauważył wtedy, że lud obawia się przeprawić przez potok. Przeprawił się więc pierwszy, a gdy jego żołnierze zobaczyli go, przeprawili się także za nim.
7 Wtedy rozdzielił swoich ludzi, a konnicę postawił w środku piechoty. Nieprzyjaciele zaś mieli konnicę bardzo liczną.
8 Zagrano na trąbach i Kendebajos razem ze swoim wojskiem został pokonany. Spomiędzy nich padło wielu zabitych, a ci, którzy pozostali, schronili się do twierdzy.
9 Wtedy Juda, brat Jana, został także ranny. Jan zaś ścigał ich tak długo, aż przybył do Kedron, który tamten odbudował.
10 Inni pouciekali do wież, które były na polach Azotu. Spalił go więc, a spomiędzy nich padło blisko dwa tysiące ludzi. Wtedy spokojnie powrócił do Judei.
11 Wodzem na równinie Jerycha był mianowany Ptolemeusz, syn Abubosa, który miał wiele srebra i złota,
12 był bowiem zięciem arcykapłana.
13 Wyniosło się jego serce i zamierzał zdobyć władzę nad krajem. Umyślił więc podstępnie usunąć Szymona i jego synów.
14 Szymon objeżdżał miasta w kraju i opatrywał ich potrzeby. Do Jerycha przybył także on sam i jego synowie, Matatiasz i Juda, a było to w roku sto siedemdziesiątym siódmym, w jedenastym miesiącu, to jest w miesiącu Szebat.
15 Syn Abubosa podstępnie urządził dla nich przyjęcie w malutkiej twierdzy zwanej Dok, którą sam wybudował. Przygotował dla nich wiele napojów i ukrył tam żołnierzy.
16 Gdy Szymon i jego synowie byli już pijani, podniósł się Ptolemeusz, a jego zwolennicy pochwycili za broń przeciw Szymonowi, wtargnęli tam, gdzie była uczta, i zamordowali go razem z dwoma synami i kilkoma z jego drużyny.
17 W ten sposób dokonał haniebnej zdrady i złem odpłacił za dobro.
18 Wtedy Ptolemeusz napisał o tym do króla i posłał z prośbą, aby udzielił mu wojska do pomocy, a on odda mu ich kraj i miasta.
19 Innych posłał znów do Gezer, aby zamordowali Jana. Do tysiączników także rozesłał listy, żeby przyszli do niego, aby mógł im dać srebra i złota oraz inne podarunki.
20 Jeszcze innych posłał, aby obsadzili Jerozolimę i górę świątynną.
21 Ktoś jednak pierwej pobiegł do Gezer i doniósł Janowi, że zginął jego ojciec i bracia oraz to, że: Posłał, żeby zamordować także i ciebie.
22 Gdy usłyszał o tym, przeraził się bardzo. Pochwycił też tych ludzi, którzy przyszli go zamordować, i zabił ich. Przekonał się bowiem, że oni chcieli go zamordować.
23 Dalsze zaś dzieje Jana: jego walki i bohaterskie czyny, których dokonał, odbudowa murów, którą prowadził, i całe jego postępowanie,
24 to wszystko jest spisane w rocznikach jego arcykapłaństwa, od chwili, kiedy po swoim ojcu został arcykapłanem.
Versículos relacionados com 1 Machabejska, 16:
1 Maccabees 16 opowiada o śmierci Simona, ostatniego z Maccabean Brothers i przejście od władzy do jego syna Johna Hircano. Rozdział podkreśla także sukcesy wojskowe Simona, jego rekonstrukcję świątyni i pokój, który przyniósł do Judei. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 1 Maccabees 16:
Psalm 68:20 - „Błogosławiony Bądź Panem! Z dnia na dzień bierze nasz ciężar, Boga, który jest naszym zbawieniem”. Ten psalm mówi o pomocy Boga w noszeniu Burde i ratowaniu nas. Można go zastosować do Simona, który pomógł nosić ciężar narodu żydowskiego i ocalić go przed wrogami.
1 Kroniki 29:28 - „Zmarł na starym wieku, pełen dni, bogactwa i honoru, a Salomon, jego syn, panował na jego miejscu”. Ten werset opisuje koniec Dawida, który zmarł w pokoju i został zastąpiony przez jego syna Salomona. Można to porównać ze śmiercią Szymona, który zmarł w pokoju i został zastąpiony przez jego syna Johna Hircano.
Izajasza 32:18 - „Mój lud zamieszka w miejscu pokoju, w bezpiecznych adresach, na spokojny odpoczynek”. Ten werset mówi o pokoju, który Bóg obiecuje swemu ludowi. Może to być powiązane z rządem Simona, który przyniósł pokój do Judei.
2 Kronik 2:4 - „Teraz nakazuje mi pokroić mi cedery Libanu; moi słudzy będą z twoimi sługami, a ja dam ci pensję, którą wyznaczyłeś dla swoich sług”. Ten werset jest ofertą pomocy Salomona do Hirama, Króla Opon. Można to porównać do pomocy Simon otrzymanej od swoich sojuszników, takich jak Rzymianie, aby pomóc w odbudowie świątyni.
Przysłów 3:3-4-„Nigdy nie pozwól, aby miłosierdzie i wierność cię porzucają; atakuj je na szyi, napisz je na tablicy swojego serca. I znajdziesz łaskę i dobre zrozumienie przed Bogiem i ludźmi”. Werset ten mówi o znaczeniu miłosierdzia i wierności. Można to zastosować do Simona, który okazał miłosierdzie i wierność swojemu ludowi, walcząc o jego wolność i odbudowując świątynię.
Chapitres: