2 Księga Kronik, 6

41. A teraz powstań, Panie Boże, i zamieszkaj Ty oraz Arka Twej potęgi. Kapłani Twoi, Panie Boże, niech przyobleką się w zbawienie, a czciciele Twoi niechaj się radują szczęściem.

Versets liés à 2 Księga Kronik, 6:

2 Kroniki 6 opisuje poświęcenie świątyni Salomona, a Salomon prosi Boga, aby pobłogosławił i usłyszał modlitwy tych, którzy przychodzą do świątyni, aby szukać Pana. Mówi także modlitwę poświęcenia, prosząc Boga o obecność w świątyni i spotkanie tam modlitw. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 kronikach 6:

1 Królowie 8:27: „Ale w rzeczywistości Bóg mieszka na ziemi? Oto niebo, a nawet niebo nieba, nie może cię powstrzymać, tym mniej tego domu, który zbudowałem”. Ten werset jest częścią modlitwy Salomona i uznaje, że Bóg jest zbyt wielki, aby można go było ograniczyć w jednym miejscu, jak świątynia.

1 Królowie 8:41-43: „A także o obcokrajowcu, że nie jest to twój lud Izrael, jeśli chodzi o odległe ziemie, ze względu na twoje imię (bo usłyszą z twojej wielkości i twojej silnej Ręka i o wydłużonym ramieniu) i módlcie się za ten dom, słyszę cię w niebiosie, miejscem waszego mieszkania, i rób według wszystkich, o które cudzoziemca prosi cię; aby wszystkie narody ziemi znają twoje imię, abyś wiedziało wasze imię Boisz się jak twój lud Izraela ”. Te wersety są częścią modlitwy Salomona, prosząc Boga, aby usłyszał modlitwy tych, którzy pochodzą z innych krajów, aby czcić Go w świątyni i że wszystkie narody znają wielkość Boga.

Psalm 132:13-14: „Bo Pan wybrał Syjon; pragnął tego do swojego mieszkania, mówiąc: to jest moje miejsce odpoczynku na zawsze; tutaj będę mieszkał, bo tego życzyłem”. Te wersety pokazują pragnienie Boga do zamieszkania w Syjonu, gdzie zbudowano świątynię Salomona.

Izajasza 56:7: Zabiorę je na mój święty górę i raduję się w moim domu modlitwy; ich spalona ofiara i ich ofiary zostaną przyjęte na moim ołtarzu; bo mój dom zostanie nazwany domem modlitewnym dla wszystkich narodów ”. Ten werset pokazuje, jak świątynia jest postrzegana jako miejsce modlitwy i kultu dla wszystkich narodów.

Jana 4:21-24: „Jezus powiedział do niego, kobieta, uwierz mi, że nadejdzie czas, kiedy ani na tym wzgórzu, ani w Jerozolimie, nie będziecie czcić Ojca. Zbawienie pochodzi od Żydów. Ale nadchodzi czas i teraz nadchodzi czas i teraz Jest to, gdzie prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i prawdę; bo Ojciec stara się, aby My wielbili ”. Te wersety pokazują, w jaki sposób kult Boga nie ogranicza się do fizycznego miejsca, ale musi być w duchu i prawdzie.