2 Księga Samuela, 12

18. W siódmym dniu dziecko zmarło. Słudzy Dawida obawiali się powiadomić go, że dziecko umarło. Twierdzili: Jeżeli, gdy dziecko jeszcze żyło, przemawialiśmy do niego, a głosu naszego nie usłuchał, to jak możemy mu powiedzieć, że chłopiec umarł? Może uczynić sobie coś złego.

Versets liés à 2 Księga Samuela, 12:

2 Samuel 12 donosi o konfrontacji proroka Nathana z królem Dawida, po tym, jak popełnił cudzołóstwo z Batszebą i nakazał zabić Uriaha, jego męża. Nathan skarci Dawida za jego zachowanie i konfrontuje go z przypowieścią bogatego człowieka, który ukradł owce biednego człowieka. Dawid rozpoznaje swój grzech i żałuje. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Samuela 12:

Przysłów 28:13: „Które obejmuje twoje przestępstwa, nigdy się nie powiadomi; ale to, co wyznaje ich i pozostawi miłosierdzie”. Ten werset mówi o znaczeniu wyznania grzechów za przebaczenie i miłosierdzie.

Psalm 51:1-2: „Jest na mnie miłosierdzie, o Boże, zgodnie z waszą życzliwością; moje przestępstwa usuwają, zgodnie z mnóstwem waszych miłosierni. Całkowicie mnie myje z mojej niegodziwości i czyści mnie z mojego grzechu”. Ten psalm jest modlitwą Dawida po grzechu z Batszebą i Uriaszem, prosząc Boga, aby go wybaczył i oczyszczył.

1 Jana 1:9: „Jeśli wyznajemy nasze grzechy, jest on wierny i po prostu wybaczyć nam nasze grzechy i oczyścić nas z wszelkiej niesprawiedliwości”. Ten werset podkreśla znaczenie spowiedzi grzechów w celu uzyskania przebaczenia i oczyszczania.

Psalm 32:3-5: „Gdy moje grzechy zadziwiają, moje kości starzejące się przez moje ciągłe jęki przez cały dzień. Bo w dzień iw nocy twoja ręka obciążała mnie; mój nastrój stał się w kontynuacji.” Mój grzech i moja niegodziwość nie zrobiłem tego Zatrzymaj się. ”Powiedziałem, wyznam Panu moje przestępstwa; i wybaczyliście winę mojego grzechu.” Ten Psalm mówi o cierpieniu, jakie Sin przynosi i o znaczeniu wyznaczenia go za przebaczenie i ulgę.

Przysłów 6:32-33: „To, co cudzołóstwo z kobietą jest brakiem zrozumienia; niszczy jego duszę, co robi. Znajduje bicz i afront, co coś takiego robi; a jego wstyd nigdy nie wyjdzie”. Ten werset podkreśla grawitację cudzołóstwa i niszczycielskie konsekwencje, jakie przynosi duszę osoby.