1 Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
2 A jest brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia.
3 I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów -
4 i ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię.
5 I porodziła syna - mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało porwane jej Dziecię do Boga i do Jego tronu.
6 A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.
7 I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie,
8 ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło.
9 I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie.
10 I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym.
11 A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych - aż do śmierci.
12 Dlatego radujcie się, niebiosa i ich mieszkańcy! Biada ziemi i morzu - bo zstąpił na was diabeł, pałając wielkim gniewem, świadom, że mało ma czasu.
13 A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę.
14 I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała do swojego miejsca, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża.
15 A Wąż za Niewiastą wypuścił z gardzieli wodę jak rzekę, żeby ją rzeka uniosła.
16 Lecz ziemia przyszła z pomocą Niewieście i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, którą Smok ze swej gardzieli wypuścił.
17 I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa.
18 I stanął na piasku [nad brzegiem] morza.
Versículos relacionados com Apokalipsa Św. Jana, 12:
Objawienie 12 mówi o kobiecie w ciąży, która jest prześladowana przez smoka, a jej syn jest zachwycony Bogiem i jego tronem. Pięć wersetów związanych z tematami tego rozdziału to:
Izajasza 54:17: „Żaden instrument nie zostanie udajesz przeciwko tobie, a ty obaliłbyś każdy język, który go oskarży. To jest dziedzictwo sług Pana i to jest obrona, którą składam o ich imieniu”, mówi Pan. Ten werset kładzie nacisk na boską ochronę przed prześladowaniami i próbuje zniszczyć wrogów ludu Bożego.
Psalmy 2:9: „Za pomocą żelaznego patyka rozpadniesz się jak wazon Pottera”. Ten werset przedstawia zwycięstwo Syna Bożego nad Jego wrogami i jego autorytetem nad narodami.
Izajasza 7:14: „Dlatego sam Pan da im znak: Dziewica będzie w ciąży i urodzi syna i nazywa go Emanuel”. Ten werset nawiązuje kontakt z kobietą w ciąży w Objawieniu 12, wskazując, że reprezentuje naród Izraela.
1 Tesaloniczan 4:16-17: „Albowiem Pan zejdzie z nieba z okrzykiem dowodzenia, z głosem Archanioła i z trąbką Boga, a umarli w Chrystusie wziąą się najpierw. Oni w chmurach, aby, aby, aby, aby, aby, aby, aby, aby w chmurach, żeby, aby Znajdź Pana w powietrzu. I będziemy na zawsze z Panem. ” Ten werset opisuje zachwyt świętych, który dotyczy zachwytu syna kobiety w Objawieniu 12.
Daniel 7:13-14: „Patrzyłem na moje nocne wizje, a w chmurach nieba, ktoś jako syn człowieka. Podszedł do starca dni i został doprowadzony do jego obecności. Był. Był Biorąc pod uwagę autorytet, chwałę i władzę nad wszystkimi narodami, narodami i językami, a wszystko będzie go czcić ”. Werset ten odnosi się również do autorytetu i zwycięstwa Syna Bożego, który jest podkreślany w Objawieniu 12.
Chapitres: