1 Usłyszał zaś Jeremiasza, głoszącego te słowa, Paszchur, syn Imera, kapłan, który był głównym nadzorcą w domu Pańskim.
2 I kazał Paszchur poddać chłoście proroka Jeremiasza i zakuć go w kłodę, która się znajdowała w Wyższej Bramie Beniamina, w domu Pańskim.
3 Następnego zaś dnia uwolnił Paszchur Jeremiasza z kłody. Wtedy rzekł Jeremiasz do niego: Już Pan nie nazywa cię Paszchur, lecz Magor [Missabib].
4 To bowiem mówi Pan: Oto uczynię ciebie postrachem dla ciebie samego i dla wszystkich twych przyjaciół. Padną od miecza swych wrogów, a twoje oczy będą na to spoglądać. Całą ziemię Judy wydam w ręce króla babilońskiego: poprowadzi ich w niewolę do Babilon
5 Wydam też wszystkie bogactwa tego miasta, cały jego dorobek, wszystkie jego drogocenne rzeczy, wszystkie skarby królów judzkich oddam w ręce ich nieprzyjaciół, by je złupili, zabrali i wywieźli do Babilonu.
6 Ty zaś, Paszchurze, i wszyscy twoi domownicy pójdziecie do niewoli. Pójdziesz do Babilonii, tam umrzesz, i zostaniesz pochowany ty i wszyscy twoi najbliżsi, którym przepowiadałeś kłamliwie.
7 Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają.
8 Albowiem ilekroć mam zabierać głos, muszę obwieszczać: Gwałt i ruina! Tak, słowo Pańskie stało się dla mnie codzienną zniewagą i pośmiewiskiem.
9 I powiedziałem sobie: Nie będę Go już wspominał ani mówił w Jego imię! Ale wtedy zaczął trawić moje serce jakby ogień, nurtujący w moim ciele. Czyniłem wysiłki, by go stłumić, lecz nie potrafiłem.
10 Tak, słyszałem oszczerstwo wielu: Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego! Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: Może on da się zwieść, tak że go zwyciężymy i wywrzemy swą pomstę na nim!
11 Ale Pan jest przy mnie jako potężny mocarz; dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą. Będą bardzo zawstydzeni swoją porażką, okryci wieczną i niezapomnianą hańbą.
12 Panie Zastępów, Ty, który doświadczasz sprawiedliwego, patrzysz na nerki i serce, dozwól, bym zobaczył Twoją pomstę nad nimi. Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę.
13 Śpiewajcie Panu, wysławiajcie Pana! Uratował bowiem życie ubogiego z ręki złoczyńców.
14 Niech będzie przeklęty dzień, w którym się urodziłem! Dzień, w którym porodziła mnie matka moja, niech nie będzie błogosławiony!
15 Niech będzie przeklęty człowiek, który powiadomił ojca mojego: Urodził ci się syn, chłopiec! sprawiając mu wielką radość.
16 Niech będzie ów człowiek podobny do miast, które Pan zniszczył bez miłosierdzia! Niech słyszy krzyk z rana, a wrzawę wojenną w południe!
17 Nie zabił mnie bowiem w łonie matki: wtedy moja matka stałaby się moim grobem, a łono jej wiecznie brzemiennym.
18 Po co wyszedłem z łona matki? Czy żeby oglądać nędzę i utrapienie i dokonać dni moich wśród hańby?
Versículos relacionados com Księga Jeremiasza, 20:
Jeremiah 20 donosi o cierpieniu i udręce proroka Jeremiasza, który jest prześladowany i wyśmiewany przez mówienie Słowa Pana. Jest oszukany przez Boga i chciałby się nie urodził. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Jeremiasza 20:
Psalm 31:13: „Bo słyszałem ożylni wielu; terror wszędzie! Zebrały się i spiskowali przeciwko mnie, planując odebrać mi życie”. Podobnie jak Jeremiasz, psalmista jest otoczony wrogami, którzy knują przeciwko niemu.
Mateusza 5:11-12: „Błogosławieni jesteście, kiedy wyrzucili się i prześladowali i, kłamając, mówią wszelkie zło przeciwko tobie, z mojej sprawy. Prześladowali prorokom, którzy byli przed tobą”. Jezus mówi o prześladowaniach, które będą cierpieć jego naśladowcy, pamiętając, że prorocy również zostali prześladowani za powiedzenie prawdy.
2 Koryntian 4:8-9: „We wszystkim jesteśmy zaniepokojeni, ale nie zaniepokojeni; zakłopotani, ale nie desperackie; prześladowane, ale nie bezradne; zabite, ale nie zniszczone”. Paweł mówi o trudnościach, przed którymi stoją słudzy Boga, ale także o obecności Pana pośród nich.
Rzymian 8:38-39: „Jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani anioły, dyrektorzy, ani przyszłe rzeczy, ani potestes, wysokość, ani głębia, ani żadne inne stworzenie, które może oddzielić nas od miłości Boga, kto jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. " Ten werset podkreśla wierność Boga swoim sługom, nawet w trakcie prześladowań i cierpienia.
Jakuba 5:10-11: „Moi bracia, weźmy na przykład niepokój i cierpliwość prorocy, którzy mówili w imieniu Pana. Oto pobłogosławiliśmy tych, którzy cierpią. Pan mu dał; bo Pan jest bardzo miłosierny i pobożny ”. Jakub zachęca wierzących do podążania za przykładem proroków i utrzymania cierpliwości w trakcie trudności, pamiętając, że Bóg jest miłosierny i sprawiedliwy.
Chapitres: