Księga Kapłańska, 5

4. albo jeżeli kto przysięga, mówiąc lekkomyślnie wargami, na zło albo na dobro, tak jak to bywa, że człowiek lekkomyślnie przysięga, i z początku nie uświadamia sobie tego, a potem spostrzeże, że zawinił przez jedną z tych rzeczy -

Versets liés à Księga Kapłańska, 5:

Kapłańska 5 dotyczy grzechów popełnianych nieumyślnie, to znaczy grzechów popełnianych bez wiedzy. W rozdziale omawia procedury, które należy przestrzegać, aby żałować za te grzechy i ofiarować Bogu ofiarę za Zadośćuczynienie. Ponadto obowiązek wyznania grzechu i rekompensaty tym, którzy zostali skrzywdzeni przez popełniony błąd. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Księdze Kapłańskiej 5:

Przysłów 28:13: „Które obejmuje twoje przestępstwa, nigdy się nie powiadomi, ale to, co wyznaje ich i osiągnie miłosierdzie”. Ten werset mówi o znaczeniu wyznania grzechów, a nie próbowania ich ukrycia.

1 Jana 1:9: „Jeśli wyznajemy nasze grzechy, jest on wierny i po prostu wybaczyć nam nasze grzechy i oczyścić nas z wszelkiej niesprawiedliwości”. Werset ten podkreśla znaczenie przyznania grzechów Bogu, aby otrzymać przebaczenie i oczyszczenie.

Mateusza 5:23-24: „Jeśli, przynosząc swoją ofertę przy ołtarzu, pamiętasz, że twój brat ma coś przeciwko tobie, zostaw ołtarz waszej oferty, najpierw poinformuje cię z twoim bratem; a następnie wracając, wracając, złożyć swoją ofertę. " Ten werset mówi o potrzebie zrekompensowania tych, którzy zostali skrzywdzeni przez błąd popełniony przed ofiarą Bogu.

2 Koryntian 7:10: „Dla smutku według Boga powoduje pokutę za zbawienie, które nikt nie przynosi ważności; ale smutek świata powoduje śmierć”. Ten werset podkreśla znaczenie szczerej pokuty w celu osiągnięcia zbawienia.

Ezechiel 18:21-22: „Jeśli niegodziwcy nawrócili się ze wszystkich swoich grzechów, popełnił, i zachował wszystkie moje ustawy i kontynuuje prawość i sprawiedliwość, z pewnością będzie żył; nie umrze. Przeciwko mu; za sprawiedliwość, on on jest sprawiedliwym ćwiczył, będzie żył ”. Werset ten podkreśla znaczenie żałowania grzechów i podążania za przykazaniami Boga w celu osiągnięcia życia wiecznego.