1 Gdy Efraim przemawiał, panował przestrach. Wiele on znaczył w Izraelu, lecz przez Baala zgrzeszył i zginął.
2 A teraz grzeszą dalej: odlewają ze srebra posągi - bożków według swego pomysłu, to wszystko robota rzemieślników. Mówią: Należy im składać ofiary i ludzie całują cielce.
3 Dlatego będą podobni do chmur na świtaniu, do rosy, która prędko znika, lub staną się jak źdźbło porwane z klepiska czy jak dym, który wychodzi przez okno.
4 A to Ja jestem Pan, Bóg twój od ziemi egipskiej, innego Boga poza Mną ty nie znasz, nie ma prócz Mnie wybawcy.
5 Na pustyni, w kraju posuchy cię pasłem.
6 Kiedy ich pasłem, byli nasyceni, lecz w tej sytości unieśli się pychą i o Mnie zapomnieli.
7 Stanę się dla nich jak lew, jak czyhająca na drodze pantera.
8 Rzucę się na nich jak niedźwiedzica, kiedy straci młode, rozerwę powłokę ich serca, ciała ich pożrą psy, a dziki zwierz rozerwie na strzępy.
9 Wyniszczę ciebie, Izraelu, i kto ci przyjdzie z pomocą?
10 Gdzież jest twój król, aby cię ratował we wszystkich twych miastach, gdzie sędziowie twoi? O nich to mówiłeś: Dajcie mi króla i książąt!
11 Dałem ci króla w swym gniewie i zabiorę go znowu w swej zapalczywości.
12 Nieprawość Efraima - wybornie ukryta, grzech jego bezpiecznie schowany.
13 Ogaranęły go bóle rodzenia, lecz on jest dzieckiem upartym: czas nadszedł, a on nie opuszcza matczynego łona.
14 Czy mam ich wyrwać z Szeolu? albo od śmierci wybawić? Gdzie twa zaraza, o Śmierci, gdzie twa zagłada, Szeolu? Litość sprzed moich oczu się skryje.
15 Choćby [Efraim] pięknie kwitnął wśród braci, przyjdzie nagle od Pana wiatr wschodni, powieje z pustyni, wysuszy źródła, i wyschną studnie; splądruje jego ziemię i wszystkie rzeczy drogocenne.
Versículos relacionados com Księga Ozeasza, 13:
Rozdział 13 Ozeasza zaczyna się od ostrzeżenia Boga dla ludu Izraela przed jego bałwochwalstwem i niewiernością, przypominając im o karach, która ma nadejść. Wtedy sąd, który Bóg na nich dokona, jest opisany z powodu jego buntu. Hosea porównuje Izrael z bezużyteczną winoroślą, która nie wytwarza owoców i lamentuje jego bezpośrednie zniszczenie. Poniżej znajduje się pięć wersetów biblijnych dotyczących tematów poruszonych w Ozeasza 13.
Jeremiasz 2:13: „Dla mojego ludu popełnili dwa zło: porzucili mnie źródłem żywej wody i wykopali własne cysterny, pęknęły cysterny, które nie zatrzymują wody”. Ten werset mówi o wyborze ludu Izraela do porzucenia Boga i poszukiwania innych źródeł satysfakcji, które doprowadzą do ich własnego zniszczenia.
Joel 1:7: „Zakołysał moją winnicę i rozebrał moje drzewo figowe, całkowicie ją obierając i wyrzucając; Ten werset opisuje zniszczenie winnicy Boga, obraz podobny do tych używanych przez Ozeasza do opisania sytuacji Izraela.
Izajasza 5:4: „Co jeszcze możesz zrobić z moją winnicą, że tego nie zrobiłem? Dlaczego, kiedy spodziewałem się, że dasz słodkie winogrona, dałeś gniewne winogrona?” Ten werset opowiada o frustracji Boga brakiem owoców wytwarzanych przez lud Izraela, obraz używany również przez Ozeasza.
Ezechiel 15:2-3: „Synu człowieka, co to jest winorośl wśród drzew leśnych, które do niego porównują? Ten werset opisuje Izrael jako bezużyteczny winorośl, bezwartościowy, jak tylko pochłonąć ogień, obraz podobny do tych używanych przez Ozeasza.
Psalm 80:8-9: „Miałeś winnicę z Egiptu, wydaliłeś narody i roślinę. Przygotowałeś jej miejsce, a ona upadła i rozszerzyła gałęzie na ziemi”. Ten werset opisuje plantację winnicy Boga (Izrael) i jej początkowy dobrobyt, w przeciwieństwie do sytuacji opisanej przez Ozeasza, w której winorośl stała się bezużyteczna i ma zostać zniszczona.
Chapitres: