Księga Wyjścia, 32

18. On zaś odpowiedział: To nie głos pieśni zwycięstwa ani głos pieśni klęski, lecz słyszę pieśni dwóch chórów.

Versets liés à Księga Wyjścia, 32:

Exodus 32 opisuje niewierność ludu Izraela w tworzeniu złotego cielęcia do wielbienia, podczas gdy Mojżesz był na górze Synaj, otrzymując przykazania Boga. Rozdział pokazuje gniew Boga przed tym bałwochwalstwem i wstawiennictwem Mojżesza na korzyść ludu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Wyjści 32:

Powtórzonego Prawa 9:16-17: „I zobaczyłem, że masz grzech przeciwko Panu Bogu; zrobiłeś cielę łydki; wkrótce odwróciłeś się od sposobu, w jaki Pan nakazał wam. Potem wziąłem dwa tabletki, Rzuć je z nich moje ręce i roztrzaskałem na twoich oczach. " Ten werset opisuje, w jaki sposób Mojżesz łamie tabletki z przykazaniami Bożymi, gdy widzi bałwochwalstwo ludu Izraela. To pokazuje ciężkość grzechu ludu i gniew Boga w obliczu tej niewierności.

Powtórzonego Prawa 9:18: „Potem przedłużałem się przed Panem, jak wcześniej, czterdzieści dni i czterdzieści nocy; nie jadłem chleba ani nie piłem wody, z powodu całego grzechu, które popełniliście, robiąc zło w widoku Panie, aby sprowokować go gniewowi. ” Tutaj widzimy wstawiennictwo Mojżesza na korzyść ludu, okazując ich współczucie i skłonność do pośpiechu i modlitwy za nich, nawet w obliczu grawitacji ich grzechów.

Powtórzonego Prawa 9:21: „Potem wziąłem twój grzech, cielę, którą zrobiłem, spaliłem go, i upadłem na niego, szlifując go bardzo dobrze, dopóki nie był zasilany; ze wzgórza”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Mojżesz pali się i niszczy złote cielę, które ludzie stworzyli do czci, jako akt oczyszczenia i pokuty przed Bogiem.

Powtórzonego Prawa 9:26: „Wtedy modliłem się do Pana, mówiąc: Panie Boże, nie niszcz waszego ludu i dziedzictwa, którzy uratowali waszą wielkość, który zabrał z Egiptu potężną ręką”. Tutaj ponownie widzimy wstawiennictwo Mojżesza na korzyść ludzi, pokazując ich troskę o ich zbawienie i zaufanie do Bożego miłosierdzia.

Powtórzonego Prawa 9:29: „Ale to twój lud i twoje dziedzictwo, które wziąłeś z wielką siłą i rozszerzeniem ramienia”. Ten werset podkreśla szczególną relację między Bogiem a ludem Izraela, pamiętając, jak Bóg uwolnił ich z Egiptu z wielką mocą i demonstrując ich wierność i zaangażowanie.