1 Dzielny w bitwie Jozue, syn Nuna, następca Mojżesza na urzędzie prorockim, stał się, stosownie do swego imienia, wielkim przez to, że ocalił Jego wybranych, że wywarł pomstę na opornych wrogach, by wprowadzić Izraela w jego dziedzictwo.
2 Jakże się wsławił, gdy podniósł swoje ręce i gdy wyciągnął miecz przeciw miastom!
3 Któż pierwszy przed nim takim się okazał? On bowiem prowadził wojny Pana!
4 Czyż nie za jego sprawą zatrzymało się słońce i jeden dzień stał się jakby dwa?
5 Wezwał Najwyższego Władcę, gdy wrogowie parli na niego zewsząd, i wysłuchał go Wielki Pan, bo zesłał grad kamienisty o wielkiej sile.
6 Uderzył na wrogi naród i rozgromił przeciwników na pochyłości, aby poznały narody jego oręż, że wojnę toczy wobec Pana.
7 I dlatego jeszcze, że Panu był doskonale posłuszny, a za dni Mojżesza okazał swą dobroć, on i Kaleb, syn Jefunnego, przez to, że stanęli przeciw zgromadzeniu, powstrzymali lud przed grzechami i uspokoili niegodziwe szemranie.
8 Oni dwaj tylko ocaleli z sześciuset tysięcy pieszych i zostali wprowadzeni do dziedzictwa, do ziemi opływającej w mleko i miód.
9 Pan dał Kalebowi siły, które aż do starości z nim pozostały, mógł bowiem wstąpić na góry kraju, gdzie jego potomstwo otrzymało dziedzictwo,
10 tak że widzieli wszyscy synowie Izraela, iż dobrze być Panu posłusznym.
11 I sędziowie - każdy według swego imienia - których serce nie było niewierne i którzy nie odwrócili się od Pana, pamięć ich niech będzie błogosławiona,
12 kości ich niech wypuszczą pędy ze swego miejsca, aby byli wsławieni przez swoich synów.
13 Umiłowany przez swego Pana, Samuel, prorok Pański, ustanowił królestwo i namaścił władców nad Jego ludem.
14 Według Prawa Pańskiego sądził zgromadzenie, nawiedził bowiem Pan Jakuba.
15 Przez swą prawdomówność okazał się rzeczywiście prorokiem, a prawdziwość widzenia uznana została dzięki jego słowom.
16 Wezwał Pana Wszechmogącego, ofiarując Mu jagnię jeszcze ssące, gdy zewsząd na niego nacierali wrogowie.
17 I zagrzmiał Pan z nieba, a w potężnym echu dał słyszeć swój głos;
18 starł zwierzchników nieprzyjacielskich i wszystkich książąt Filistynów.
19 Przed czasem spoczynku wiecznego oświadczył przed Panem i Jego pomazańcem: Pieniędzy ani niczego, ani sandałów od nikogo nie wziąłem. I nikt go nie mógł oskarżyć.
20 A nawet po swym zaśnięciu prorokował, oznajmił los królowi i z [głębi] ziemi głos swój podniósł w przepowiedni, by usunąć nieprawość ludu.
Versículos relacionados com Mądrość Syracha, 46:
Ecclesiastical 46 przedstawia listę biblijnych przywódców i bohaterów, którzy zostali pobłogosławieni przez Boga i zaszczyceni ludem Izraela. Wśród nich wyróżnia się postać króla Dawida, który jest chwalony za swoją odwagę, mądrość i pobożność. Następujące wersety są powiązane z tematami omówionymi w tym rozdziale:
1 Samuel 16:13: „Potem Samuel wziął róg oliwy z oliwek i namaścił go wśród swoich braci; od tego dnia na duchu Pana przejął Dawida; potem Samuel Rose i wrócił do Ramá”. Ten werset odnosi się do namaszczenia Dawida jako króla Izraela przez Samuela, pokazując, jak został wybrany przez Boga do prowadzenia ludu.
1 Samuel 17:45: „Wtedy Dawid powiedział do Filistyny, przychodzisz do mnie z mieczem i rzutem, z tarczą; ale przychodzę do was w imieniu Pana gospodarzy, boga gospodarzy Izraela, którego africal ”. Ten werset opisuje odwagę Dawida w stawianiu czoła Goliatowi, pokazując, jak ufał Bogu, że pomoże mu przezwyciężyć wrogów.
1 Królowie 2:10-11: „A Dawid spał z rodzicami i został pochowany w mieście Dawida. I panował na swoim miejscu Salomon, jego syna, który ustanowił tron królestwa Pańskiego na Izrael”. Ten werset odnosi się do śmierci Dawida i jego sukcesji dla jego syna Salomona, pokazując, jak Dawid pozostawił trwałe dziedzictwo jako wielki król Izraela.
Psalm 51:10: „Stwarza we mnie, Boże, czyste serce i odnawia we mnie prostego ducha”. Werset ten odnosi się do Psalmu 51, który tradycyjnie przypisuje się Dawidowi i opisuje jego modlitwę pokuty po grzechu z Batszebą. Pokazuje pokorę Dawida i jego pragnienie posiadania czystego serca przed Bogiem.
Hebrajczyków 11:32: „A czym więcej będę? Ponieważ czas brakuje by z Gideona, Baraka, Samsona, Jefha, Davida, Samuela i proroków”. Ten werset jest częścią „Galerii Wiary” w Hebrajczykach 11, która podkreśla znaczące postacie ze Starego Testamentu, które żyły przez wiarę. David znajduje się na tej liście, pokazując, jak został uznany za wielkiego bohatera wiary.
Chapitres: