Trouvé 7744 Résultats pour:

  • Ale mam nieco przeciw tobie, bo masz tam takich, co się trzymają nauki Balaama, który pouczył Balaka, jak podsunąć synom Izraela sposobność do grzechu przez spożycie ofiar składanych bożkom i uprawianie rozpusty. (Apokalipsa Św. Jana 2, 14)

  • Tak i ty także masz takich, co się trzymają podobnie nauki nikolaitów. (Apokalipsa Św. Jana 2, 15)

  • Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje. (Apokalipsa Św. Jana 2, 17)

  • Aniołowi Kościoła w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boży: Ten, który ma oczy jak płomień ognia, a nogi Jego podobne są do drogocennego metalu. (Apokalipsa Św. Jana 2, 18)

  • ale mam przeciw tobie to, że pozwalasz działać niewieście Jezabel, która nazywa siebie prorokinią, a naucza i zwodzi moje sługi, by uprawiali rozpustę i spożywali ofiary składane bożkom. (Apokalipsa Św. Jana 2, 20)

  • Wam, zaś, pozostałym w Tiatyrze, mówię, wszystkim, co tej nauki nie mają, tym, co - jak mówią - nie poznali głębin szatana: nie nakładam na was nowego brzemienia, (Apokalipsa Św. Jana 2, 24)

  • to jednak, co macie, zatrzymajcie, aż przyjdę. (Apokalipsa Św. Jana 2, 25)

  • Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. (Apokalipsa Św. Jana 2, 29)

  • Aniołowi Kościoła w Sardes napisz: To mówi Ten, co ma Siedem Duchów Boga i siedem gwiazd: Znam twoje czyny: masz imię, [które mówi], że żyjesz, a jesteś umarły. (Apokalipsa Św. Jana 3, 1)

  • Lecz w Sardes masz kilka osób, co swoich szat nie splamiły; będą chodzić ze Mną w bieli, bo są godni. (Apokalipsa Św. Jana 3, 4)

  • Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami. (Apokalipsa Św. Jana 3, 5)

  • Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. (Apokalipsa Św. Jana 3, 6)


“Dirás tu o mais belo dos credos quando houver noite em redor de ti, na hora do sacrifício, na dor, no supremo esforço duma vontade inquebrantável para o bem. Este credo é como um relâmpago que rasga a escuridão de teu espírito e no seu brilho te eleva a Deus”. São Padre Pio de Pietrelcina