Trouvé 1990 Résultats pour: Absalom coniuravit David Hierusalem et proditione regem Israhel et Ioab et populum

  • quae vocaverunt populum ad sacrificia deorum suorum. Et illi comederunt et adoraverunt deos earum; (Liber Numeri 25, 2)

  • Cumque videris eam, ibis et tu ad populum tuum, sicut ivit frater tuus Aaron, (Liber Numeri 27, 13)

  • “Ulciscere filios Israel de Madianitis et sic colligeris ad populum tuum”. (Liber Numeri 31, 2)

  • Quod si nolueritis sequi eum, in solitudine iterum populum hunc circumducet, et vos causa eritis necis omnium”. (Liber Numeri 32, 15)

  • Postquam percussit Sehon regem Amorraeorum, qui habitavit in Hesebon, et Og regem Basan, qui mansit in Astharoth et in Edrai, (Liber Deuteronomii 1, 4)

  • Surgite! Proficiscimini et transite torrentem Arnon: ecce tradidi in manu tua Sehon regem Hesebon Amorraeum; et terram eius incipe possidere et committe adversus eum proelium. (Liber Deuteronomii 2, 24)

  • Misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Sehon regem Hesebon verbis pacificis dicens: (Liber Deuteronomii 2, 26)

  • Tradidit ergo Dominus Deus noster in manibus nostris etiam Og regem Basan et universum populum eius; percussimusque eos usque ad internecionem. (Liber Deuteronomii 3, 3)

  • Praecipe Iosue et corrobora eum atque conforta, quia ipse praecedet populum istum et dividet eis terram, quam visurus es”. (Liber Deuteronomii 3, 28)

  • die, in quo stetisti coram Domino Deo tuo in Horeb, quando Dominus locutus est mihi: “Congrega ad me populum, ut audiant sermones meos et discant timere me omni tempore, quo vivunt in terra, doceantque filios suos”. (Liber Deuteronomii 4, 10)

  • Vos autem tulit Dominus et eduxit de fornace ferrea Aegypti, ut haberet populum hereditarium, sicut est in praesenti die. (Liber Deuteronomii 4, 20)

  • populum magnum atque sublimem, filios Enacim, quos ipse nosti et audisti, quibus nullus potest ex adverso resistere. (Liber Deuteronomii 9, 2)


“É doce o viver e o penar para trazer benefícios aos irmãos e para tantas almas que, vertiginosamente, desejam se justificar no mal, a despeito do Bem Supremo.” São Padre Pio de Pietrelcina