Trouvé 1990 Résultats pour: Absalom coniuravit David Hierusalem et proditione regem Israhel et Ioab et populum

  • David enim dicit circa eum: “Providebam Dominum coram me semper, quoniam a dextris meis est, ne commovear. (Actus Apostolorum 2, 25)

  • Viri fratres, liceat audenter dicere ad vos de patriarcha David, quoniam et defunctus est et sepultus est, et sepulcrum eius est apud nos usque in hodiernum diem; (Actus Apostolorum 2, 29)

  • Non enim David ascendit in caelos; dicit autem ipse: “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis, (Actus Apostolorum 2, 34)

  • Videns autem Petrus respondit ad populum: “Viri Israelitae, quid miramini in hoc aut nos quid intuemini, quasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc ambulare? (Actus Apostolorum 3, 12)

  • Loquentibus autem illis ad populum, supervenerunt eis sa cerdotes et magistratus templi et sadducaei, (Actus Apostolorum 4, 1)

  • dolentes quod docerent populum et annuntiarent in Iesu resurrectionem ex mortuis; (Actus Apostolorum 4, 2)

  • sed ne amplius divulgetur in populum, comminemur eis, ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum”. (Actus Apostolorum 4, 17)

  • At illi ultra comminantes dimiserunt eos, nequaquam invenientes, quomodo punirent eos, propter populum, quia omnes glorificabant Deum in eo, quod acciderat; (Actus Apostolorum 4, 21)

  • qui Spiritu Sancto per os patris nostri David pueri tui dixisti: “Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? (Actus Apostolorum 4, 25)

  • Adveniens autem quidam nuntiavit eis: “Ecce viri, quos posuistis in carcere, sunt in templo stantes et docentes populum”. (Actus Apostolorum 5, 25)

  • Tunc abiens magistratus cum ministris adducebat illos, non per vim; timebant enim populum, ne lapidarentur. (Actus Apostolorum 5, 26)

  • Post hunc exstitit Iudas Galilaeus in diebus census et avertit populum post se; et ipse periit, et omnes, quotquot consentiebant ei, dispersi sunt. (Actus Apostolorum 5, 37)


“É difícil tornar-se santo. Difícil, mas não impossível. A estrada da perfeição é longa, tão longa quanto a vida de cada um. O consolo é o repouso no decorrer do caminho. Mas, apenas restauradas as forças, é necessário levantar-se rapidamente e retomar a viagem!” São Padre Pio de Pietrelcina