Trouvé 183 Résultats pour: finem temporis
Cuncta fecit bona in tempore suo, et mundum tradidit disputationi eorum, ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem. (Liber Ecclesiastes 3, 11)
Nescit homo finem suum ; sed sicut pisces capiuntur hamo, et sicut aves laqueo comprehenduntur, sic capiuntur homines in tempore malo, cum eis extemplo supervenerit. (Liber Ecclesiastes 9, 12)
Si annis multis vixerit homo, et in his omnibus lætatus fuerit, meminisse debet tenebrosi temporis, et dierum multorum, qui cum venerint, vanitatis arguentur præterita. (Liber Ecclesiastes 11, 8)
Finem loquendi pariter omnes audiamus. Deum time, et mandata ejus observa: hoc est enim omnis homo, (Liber Ecclesiastes 12, 13)
Vino pretioso et unguentis nos impleamus, et non prætereat nos flos temporis. (Liber Sapientiae 2, 7)
Opprimamus pauperem justum, et non parcamus viduæ, nec veterani revereamur canos multi temporis: (Liber Sapientiae 2, 10)
Videbunt enim finem sapientis, et non intelligent quid cogitaverit de illo Deus, et quare munierit illum Dominus. (Liber Sapientiae 4, 17)
Nos insensati, vitam illorum æstimabamus insaniam, et finem illorum sine honore ; (Liber Sapientiae 5, 4)
Attingit ergo a fine usque ad finem fortiter, et disponit omnia suaviter. (Liber Sapientiae 8, 1)
quoniam servus tuus sum ego, et filius ancillæ tuæ ; homo infirmus, et exigui temporis, et minor ad intellectum judicii et legum. (Liber Sapientiae 9, 5)
Cum enim audirent per sua tormenta bene secum agi, commemorati sunt Dominum, admirantes in finem exitus. (Liber Sapientiae 11, 14)
Quem enim in expositione prava projectum deriserunt, in finem eventus mirati sunt, non similiter justis sitientes. (Liber Sapientiae 11, 15)