2 Machabejska, 15

12. Widzenie zaś jego było takie: Oniasz, dawny arcykapłan, człowiek największej dobroci, skromny w obejściu, łagodnych obyczajów, pełen godności w słowach, a od dziecka dbający o zachowanie każdej cnoty, on to właśnie wyciągał ręce i modlił się za cały naród żydowski.

Stihovi vezani uz 2 Machabejska, 15:

Rozdział 15 z 2 Maccabees opowiada o ostatecznej bitwie między Żydami pod przewodnictwem Judasza Macabeu i siłami Antiochus. Podczas bitwy Judasz i jego ludzie ufają Bogu, aby ich chronić i pokonać wojnę. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

2 Samuel 22:33: „To Bóg daje mi siłę i czyni moją drogą idealną”. Judasz i jego ludzie ufają Bogu, aby dać im siłę i wskazówki niezbędne do pokonania bitwy.

Psalm 18:2: „Pan jest moją skałą, moją fortecą i moim wyzwoleniem”. Żydzi ufają Bogu jako swojej skale i fortecy, wiedząc, że będzie ich chronić i uwolni.

Izajasza 41:10: „Nie bój się, bo jestem z tobą; nie prześladuj siebie, bo jestem waszym Bogiem; wzmacniam cię i pomagam ci, i popieram cię moją wierną prawą ręką”. Bóg obiecuje być z Judaszem i jego ludźmi podczas bitwy, wzmacnia ich, pomaga im i wspierać ich prawą ręką.

1 Koryntian 15:57: „Ale dzięki Bogu, który daje nam zwycięstwo przez naszego Pana Jezusa Chrystusa”. Judasz i jego ludzie uznają, że zwycięstwo jest możliwe tylko przez Boga i dziękuję mu za zwycięstwo.

2 Tymoteusza 4:7: „Walczyłem z dobrą walką, zakończyłem karierę, zachowałem wiarę”. Judasz i jego ludzie dzielnie walczą w ostatnią bitwę, ufając Bogu, aby ich chronić, a ostatecznie mogą przezwyciężyć dobrą walkę.