Księga Hioba, 10

22. do ziemi czarnej jak noc, do cienia chaosu i śmierci, gdzie świecą jedynie mroki!

Stihovi vezani uz Księga Hioba, 10:

W rozdziale 10 pracy nadal żałuje swojej sytuacji i kwestionuje Boga o to, dlaczego tak bardzo cierpi. Czuje się skrzywdzony i bezradny, i wzywa Boga o odpowiedzi. Wersety związane z tymi tematami to:

Psalm 22:1: „Mój Boże, mój Boże, dlaczego mnie porzuciłeś? Dlaczego tak daleko od ratowania mnie tak daleko od moich krzyków udręki?” Ten werset przedstawia ból poczucia porzucony przez Boga w trakcie cierpienia, takie samo, jak Job wyrażony w rozdziale 10.

Psalm 88:3-4: „Moja dusza jest nasycona złem, a moje życie jest na skraju Szeolu. Jestem policzany wśród tych, którzy schodzą do grobu; jestem jak człowiek bez siły”. Ten psalm wyraża również poczucie bezradności i głębokiego smutku w środku bólu, co odczuwa Job.

Izajasza 45:9: „Biada dla tego, który zawiera ze swoim twórcą! Jest jak odłamek między innymi odłamki gliny. Czy glina może powiedzieć garncarzowi:„ Co robisz? ”Lub:„ Twoja praca nie ma uchwytu ” ? ” Werset ten odnosi się do faktu, że Bóg jest suwerenny i nie powinien być kwestionowany ani kwestionowany przez jego stworzenie, co jest punktem, którego zadanie musiała się nauczyć.

Rzymian 9:20: „Ale kim jesteś, człowieku, aby kwestionować Boga? Stworzenie nie powinno kwestionować jego Stwórcy i musi zaufać Jego suwerenności, lekcji, której praca musiała się nauczyć.

Filipian 4:6-7: „Nie martw się o nic, ale we wszystkich modlitwach Zapytaj Boga, czego potrzebujesz i zawsze módlcie się z wdzięcznym sercem. I pokój Boża, którego nikt nie może zrozumieć, zachowa serce i Umysł ciebie, bo jesteście zjednoczeni z Chrystusem Jezusem ”. Werset ten podkreśla znaczenie modlitwy i zaufania do Boga w trakcie przeciwności, coś, co praca pokazuje również, płacząc o odpowiedzi i pomoc.