Księga Hioba, 19

17. żonie mój oddech niemiły, i cuchnę własnym dzieciom,

Stihovi vezani uz Księga Hioba, 19:

Job 19 to rozdział, w którym Job wyraża swoją udrękę i rozpacz w swojej sytuacji, płacząc o współczucie i sprawiedliwość. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Psalm 34:18: „W pobliżu władcy tych, którzy mają złamane serce i zbawiają tych z uciskanego ducha”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg jest blisko tych, którzy cierpią i czują się uciskani, oferując im zbawienie i wygodę.

Izajasza 61:1: „Duch Pana Boga jest nade mną, ponieważ Pan namaścił mnie, aby głosić dobre wieści potężnym; wysłał mnie, aby przywrócić skruszone serce, ogłosić wyzwolenie jeńcom i uwolnić kajdanki. " Ten werset opowiada o misji Mesjasza, aby wnieść nadzieję i przywrócenie tym, którzy cierpią.

Psalm 88:14-15: „Dlaczego odrzucasz moją duszę? Dlaczego ukrywasz przede mną swoją twarz? Jestem przytłoczony od czasu młodości i cierpimy na wasze przerażenia; jestem zdesperowany”. Psalm ten przedstawia modlitwę rozpaczy podobną do Job, w której psalmista wzywa Bożą pomoc w obliczu swojej udręki.

Izajasza 49:15-16: „Czy kobieta może zapomnieć o swoim dziecku, która wciąż karmi piersią, aby nie współczuł mu, synu jego łona? Nie zapomnę cię. Oto w dłoniach moich rąk Nagrałem cię; twoje ściany są nieustannie przede mną. ” Ten werset mówi o miłości i trosce o swoje dzieci, pokazując, że nigdy ich nie zostawia ani nie zapomina.

Psalm 31:9: „Idź do mnie, Panie, ponieważ jestem zaniepokojony; pochłonąłem oczy, duszę i moje ciało są w smutku”. Psalm ten przedstawia modlitwę podobną do pracy, w której psalmista wzywa do współczucia w obliczu udręki i cierpienia.