Księga Hioba, 19
20. Do skóry, do ciała przylgnęły mi kości, ocaliłem (tylko) ciało moich dziąseł.
20. Do skóry, do ciała przylgnęły mi kości, ocaliłem (tylko) ciało moich dziąseł.
Job 19 to rozdział, w którym Job wyraża swoją udrękę i rozpacz w swojej sytuacji, płacząc o współczucie i sprawiedliwość. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Psalm 34:18: „W pobliżu władcy tych, którzy mają złamane serce i zbawiają tych z uciskanego ducha”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg jest blisko tych, którzy cierpią i czują się uciskani, oferując im zbawienie i wygodę.
Izajasza 61:1: „Duch Pana Boga jest nade mną, ponieważ Pan namaścił mnie, aby głosić dobre wieści potężnym; wysłał mnie, aby przywrócić skruszone serce, ogłosić wyzwolenie jeńcom i uwolnić kajdanki. " Ten werset opowiada o misji Mesjasza, aby wnieść nadzieję i przywrócenie tym, którzy cierpią.
Psalm 88:14-15: „Dlaczego odrzucasz moją duszę? Dlaczego ukrywasz przede mną swoją twarz? Jestem przytłoczony od czasu młodości i cierpimy na wasze przerażenia; jestem zdesperowany”. Psalm ten przedstawia modlitwę rozpaczy podobną do Job, w której psalmista wzywa Bożą pomoc w obliczu swojej udręki.
Izajasza 49:15-16: „Czy kobieta może zapomnieć o swoim dziecku, która wciąż karmi piersią, aby nie współczuł mu, synu jego łona? Nie zapomnę cię. Oto w dłoniach moich rąk Nagrałem cię; twoje ściany są nieustannie przede mną. ” Ten werset mówi o miłości i trosce o swoje dzieci, pokazując, że nigdy ich nie zostawia ani nie zapomina.
Psalm 31:9: „Idź do mnie, Panie, ponieważ jestem zaniepokojony; pochłonąłem oczy, duszę i moje ciało są w smutku”. Psalm ten przedstawia modlitwę podobną do pracy, w której psalmista wzywa do współczucia w obliczu udręki i cierpienia.
“Jesus e a sua alma devem cultivar a vinha de comum acordo.” São Padre Pio de Pietrelcina