Księga Jozuego, 18

6. Wy zaś podzielicie kraj na siedem części i opiszecie go, a następnie przyniesiecie do mnie, abym mógł rzucić los dla was wobec Pana, Boga naszego.

Stihovi vezani uz Księga Jozuego, 18:

Joshua 18 dotyczy dystrybucji pozostałej ziemi wśród plemion Izraela, po tym, jak Joshua zakończył wygraną większość Kanaanu. Plemiona Judy i Józefa otrzymały już swoje części, ale wciąż było siedem plemion, które musiały przyjąć swoje ziemie. Następnie Joshua wezwał przywódców plemion, aby narysowali ziemię i podzielić ich sprawiedliwie.

Kapłańska 25:10: „Będziesz konsekrował piętnaście lat, a będziesz wolność na ziemi wszystkim jej mieszkańcom; rok Jubileuszu będzie i każdy z nich dotrze do własności i każdemu z rodziny”. Wspomniany tutaj rok jubileuszu był okres 50 lat, w którym wszystkie długi zostały wybaczone, a wszystkie sprzedane grunty zwróciły ich pierwotne rodziny. Jest to związane z Jozuego 18, ponieważ rozdział dotyczy sprawiedliwego podziału ziemi między plemionami Izraela.

Liczby 34:13: „Są to granice Ziemi, które odziedziczysz przez Lot, te wybory, kapłan i Joshua, syn Num, dadzą ci w posiadanie”. Ten werset opisuje rozkład ziemi Kanaanu wśród plemion Izraela, który jest głównym przedmiotem Jozuego 18.

Powtórzonego Prawa 19:14: „Nie zabierasz kamieni milowych swojego bliźniego, które przodkowie umieścili w waszych synach, na ziemi, która daje wam Pana, Boga twojego, posiadanie”. Werset ten dotyczy szacunku dla nieruchomości innych, który jest ważnym aspektem sprawiedliwego rozmieszczenia gruntów w Jozui 18.

Psalm 16:5-6: „Pan jest częścią mojego dziedziczenia i mojego kielicha; podtrzymujesz moje szczęście. Linie wpadają w pyszne miejsca; tak, to było piękne dziedzictwo”. Ten Psalm mówi o zaufaniu do Pana jako źródła dziedziczenia i szczęścia. W Jozui 18 plemiona Izraela miały szczęście ustalić ich dziedzictwo, w wyniku czego zaufały Bożą opatrzność, aby poprowadzić ten proces.

Izajasza 54:2: „Miejsce twojego namiotu i rozszerz zasłony wasze mieszkania; nie utrudzaj go; swoje struny i dobrze napraw swoje stawki”. Ten werset mówi o wzroście i ekspansji. W Jozui 18 dystrybucja ziemi pozwoliła plemionom Izraela osiedlić się na nowych obszarach i rosnąć jako naród.