Księga Jozuego, 4

5. i rzekł do nich Jozue: Przejdźcie przed Arkę Pana, Boga waszego, aż do środka Jordanu i niech każdy wyniesie na swym ramieniu jeden kamień odpowiednio do liczby pokoleń synów Izraela.

Stihovi vezani uz Księga Jozuego, 4:

Rozdział 4 Joshua donosi o momencie, gdy lud Izraela przekroczył rzekę Jordan pieszo, podczas gdy wody były oszołomione mocą Boga. Aby pamiętać o tym wydarzeniu, Joshua nakazał dwunastu ludzi, jednego z każdego plemienia, złapał środkowy kamień rzeki i postawił je jako pomnik w Gilgal. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Jozue 4, z wyłączeniem wersetów z samego rozdziału:

Psalm 78:13: „Zrobił morze i zmusił ich do przechodzenia przez jego pośród; i sprawił, że wody zatrzymują się jak na stosie”. Ten werset odnosi się do momentu, w którym Bóg otworzył Morze Czerwone, aby dzieci Izraela przeszły chudą stopę. Podobnie jak w przypadku rzeki Jordanii, wydarzenie to było aktem boskiej mocy pozbycia się ludu egipskiej niewoli.

Psalm 111:4: „Zrobił swoje cuda, aby zapamiętać; pobożni i miłosierny jest Pan”. Ten werset podkreśla znaczenie zapamiętywania cudów, które Bóg wykonuje, takie jak otwarcie Morza Czerwonego i szkody rzeki Jordan, aby umocnić wiarę i zaufanie do Pana.

Izajasza 43:16: „Tak mówi Pan, który przygotował ścieżkę w morzu i ścieżkę na porywczych wodach;” Werset ten odnosi się do otwierania Morza Czerwonego, ale można go również zastosować do skrzyżowania rzeki Jordan, pokazując, że Bóg ma moc otwierania ścieżek w niemożliwych sytuacjach.

1 Koryntian 10:1-2: „Teraz, bracia, nie chcę, abyście zignorowali, że wszyscy nasi rodzice byli pod chmurą i wszyscy mijali morze. I wszyscy byli ochrzczeni w Mojżeszu, chmurze i morzu . " Ten fragment Nowego Testamentu przypomina epizod przejścia na Morzu Czerwonym, ale dotyczy także przekraczania rzeki Jordan, podkreślając, że wydarzenia te były ważne dla tożsamości i wiary ludu Bożego.

Hebrajczyków 11:29: „Przez wiarę Morze Czerwone minęły, jak suchy ląd; który zamierzał utonąć Egipcjanie”. Ten werset jest częścią rozdziału wiary w Hebrajczyków, który podkreśla przykłady mężczyzn i kobiet żyjących przez wiarę. Odniesienie do przejścia przez Morze Czerwone pokazuje, że wiara pozwoliła dzieciom Izraela przekroczyć wody, a nie ludzką siłę.