Księga Kapłańska, 25

37. Nie będziesz mu dawał pieniędzy na procent. Nie będziesz mu dawał pokarmu na lichwę.

Stihovi vezani uz Księga Kapłańska, 25:

Kapłańska 25 dotyczy przepisów związanych z rokiem urlopu i roku Jubileuszu, w którym Ziemia powinna odpocząć, niewolnicy i długi muszą zostać zwolnione, a własność gruntów należy przywrócić jej pierwotnym właścicielom. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Powtórzonego brzucha 15:1-2: „Pod koniec każdego siedmiu lat musisz anulować wszystkie długi. W ten sposób musisz anulować długi: każdy wierzyciel musi wybaczyć dług z sąsiadem. Zakaz płatności od sąsiada lub twój brat, ponieważ rok odwołania długu został ogłoszony na cześć Pana. ” Werset ten odnosi się do Kapłańskiego 25:10, który dotyczy roku Jubileuszu, kiedy wszystkie długi zostaną anulowane, a nieruchomości są zwracane do ich pierwotnych właścicieli.

Jeremiasz 34:8-9: „Słowo Pana przybyło do Jeremiasza po tym, jak król Zedekiah zawarł umowę ze wszystkimi ludem Jeruzalem, aby ogłosić wyzwolenie niewolników. Każdy powinien uwolnić swojego hebrajskiego niewolnika, mężczyzny lub kobiety, i nie ma oni powinni nadal odkrywać swoich żydowskich rodaków ”. Werset ten dotyczy Kapłańskiego 25:39-41, który dotyczy wyzwolenia hebrajskich niewolników w roku Jubileuszu.

Izajasza 61:1-2: „Duch suwerennego Pana jest nade mną, ponieważ Pan namaścił mnie, aby głosić dobrą wiadomość dla biednych. Wysłał mnie, aby zaopiekować się tymi, którzy mają złamane serce, ogłasza wolność jeńców i wyzwolenie od ciemności do więźniów, aby ogłosić rok łaski Pana. ” Werset ten dotyczy Kapłańskiego 25:10, który dotyczy roku Jubileuszu, roku wyzwolenia i przebaczenia.

Ezechiel 34:1-4: „Słowo Pana przyszło do mnie, mówiąc: syn człowieka, prorokuj przeciwko pasterzom Izraela. To samo! Czy pasterze nie powinni zająć się stadem? Pijesz mleko, nosisz wełnę i wełnę i wełnę i wełnę i Zabij tłuszcz, ale nie dbaj o stadę. ” Werset ten odnosi się do Kapłańskiego 25:1-7, który dotyczy roku urbanistycznego, w którym Ziemia musi odpocząć, a lud musi polegać na postanowieniu Boga.

2 Kroniki 36:20-21: „On [Nabuchodonozor] poprowadził ich jako więźniów do Babilonu. Wszystkie święte przybory świątyni Lorda, duże i małe, skarby domu Pana oraz skarby króla i jego przywódców, i skarby jego przywódców. Zostały zabrane do Babilonu.