1 Wyrok. Mowa Pana do Izraela za pośrednictwem Malachiasza.
2 Umiłowałem was - mówi Pan - wy zaś pytacie: W czym się przejawia, że nas umiłowałeś? Czyż Ezaw nie był bratem Jakuba? - wyrocznia Pana - a Ja [jednak] umiłowałem Jakuba.
3 Ezawa zaś miałem w nienawiści i oddałem góry jego na spustoszenie, a dobytek jego szakalom pustyni.
4 Choćbyś powiedział, Edomie: Zubożeliśmy, ale odbudujemy z powrotem miejscowości zniszczone - tak [oto] mówi Pan Zastępów: Oni niech budują, Ja jednak rozwalę i będą ich nazywać granicą zła, i ludem, na którego Pan zapałał gniewem.
5 Oto oczy wasze będą to oglądały i powiecie: Potężnym okazał się Pan [nawet] poza granicami Izraela.
6 Syn powinien czcić ojca, a sługa swego pana. Lecz skoro Ja jestem Ojcem, gdzież jest cześć moja, a skoro Ja jestem Panem, gdzież szacunek dla Mnie? [To] mówi Pan Zastępów do was, o kapłani: Lekceważycie imię moje, a jednak pytacie: Czym to okazaliśmy lekceważenie Twemu imieniu?
7 Oto przynosicie na mój ołtarz potrawy skażone, a pytacie: Czym go skaziliśmy? Tym, że [przynosząc je, niejako] powiadacie: Oto stół Pański jest w pogardzie.
8 Gdy bowiem przynosicie ślepe [zwierzę] na ofiarę, czyż nie jest to rzeczą złą? Albo gdy przynosicie chrome i chore, czyż to nic złego? Ofiarujże to twemu namiestnikowi! - czy będzie mu miłe i czy życzliwie cię przyjmie? - mówi Pan Zastępów.
9 A teraz zwracajcie się z prośbą do Boga, aby się zmiłował nad wami. Wyście popełnili to [zło] - czy więc On będzie przychylny dla kogokolwiek z was? - pyta Pan Zastępów.
10 Niechby ktoś spośród was raczej zamknął drzwi [świątyni], byście nie zapalali świateł na ołtarzu moim nadaremnie. Nie mam Ja upodobania do was, mówi Pan Zastępów, ani Mi nie jest miła ofiara z waszej ręki.
11 Albowiem od wschodu słońca aż do jego zachodu wielkie będzie imię moje między narodami, a na każdym miejscu dar kadzielny będzie składany imieniu memu i ofiara czysta. Albowiem wielkie będzie imię moje między narodami - mówi Pan Zastępów.
12 Wy zaś bezcześcicie je, mówiąc: Stół Pański jest splugawiony, bo składane na nim ofiary są miernej wartości.
13 Powiadacie też: Cóż to za umęczenie! - i tak pogardzacie nim, mówi Pan Zastępów, a przynosicie zwierzę skażone: chrome i chore - i składacie na ofiarę. Czy mam to przyjąć z upodobaniem z ręki waszej? - pyta Pan.
14 Dlatego niech będzie przeklęty oszust, który mając w swej trzodzie samca, ślubuje [złożyć go na ofiarę], a potem składa Panu zwierzę skażone, gdyż Ja jestem potężnym Królem a imię moje będzie wzbudzać lęk między narodami.
Versículos relacionados com Księga Malachiasza, 1:
Malachi 1 to rozdział, który mówi o braku czci i właściwego kultu, że lud Izraela oferował Bogu. Kapłani zabierali chore i kaleki zwierzęta, aby ofiarować je raczej na ofiary niż zdrowe i doskonałe zwierzęta. Bóg zgromił ludu na to nastawienie i ostrzegł przed konsekwencjami ich nieposłuszeństwa. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Malachi 1:
Powtórzonego Prawa 15:21: „Ale jeśli jest w nim jakakolwiek wada, na przykład noszenie lub ślepy, lub jakakolwiek poważna wada, nie poświęcisz jej Panu waszemu Bogu”. Ten werset mówi o znaczeniu wniesienia poświęceń bez wady Bogu, co jest ważnym tematem w Malachi 1. Pokazuje, że oczekiwania to było znane i obserwowane od czasów Mojżesza.
Kapłańca 22:21: „Każdy, kto ofiaruje Komunii wobec Pana, musi ofiarować go z własnej woli i akceptowalnie; musi to być bez wady, bez miejsca i wady”. Ten werset mówi o ofercie przyjętych ofiar Bogu i jest istotny dla nagany Boga złożonego w Malachi 1 na temat okaleczonych zwierząt, które zostały przywiezione do świątyni.
Izajasza 43:22-24: „Ale nie przywołałeś mnie, Jacob; nie dałeś mi pracy, Izrael. To nie przyniosło mi jagnięta do twojej spalonej oferty, ani nie uhonorowałam twoich ofiar. Podajesz z ofertami, nawet nie zmęczyłem się kadzidełkiem ”. Ten werset pokazuje brak właściwego kultu, że lud Izraela oferował Bogu, który jest głównym tematem Malachi 1.
Jeremiasz 33:18: „Nie będzie nawet brakowało ludzi przede mną, aby zaoferować holokausty i spalić ofiary zbóż i składać ofiary każdego dnia”. Ten werset mówi o znaczeniu kapłanów w oferowaniu odpowiednich poświęceń Boga i ma znaczenie dla przesłania Malachia 1 o kapłanach, którzy oferowali niewłaściwe poświęcenia.
Psalm 51:17: „Ofiary Boga są złamanym duchem; złamane i skruszone serce, Boże, nie gardzisz”. Ten werset mówi o znaczeniu złamanego i skruszonego serca w kulcie Boga. Jest to istotne dla przesłania Malachi 1 o znaczeniu oferowania ofiar, które są naprawdę akceptowalne dla Boga, nie tylko zdrowych zwierząt, ale także serca czciciela.
Poglavlja: