Księga Ozeasza, 1

1. Słowo Pańskie skierowane do Ozeasza, syna Beeriego, za dni królów judzkich: Ozjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza oraz króla izraelskiego Jeroboama, syna Joasza.

Stihovi vezani uz Księga Ozeasza, 1:

Rozdział 1 Księgi Ozeasza zaczyna się od rozkazu wydanego przez Pana Ozeasza, aby poślubić cudzołóstwo i miał z nią dzieci jako symbol niewiernej relacji Izraela z Bogiem. Następnie ujawnia się, że dzieci, które daje, nazywane są przez Pana o symbolicznych imionach, które reprezentują Bożą sąd i karę nad Izraelem za ich niewierność. Poniżej znajduje się pięć wersetów z innych książek biblijnych, które zajmują się tematami podobnymi do tych poruszonych w Ozeasza 1:

Powtórzonego Prawa 31:16: „A Pan powiedział do Mojżesza: oto macie spać z rodzicami; i ten lud powstanie i prostuj się z dziwnymi bogami ziemi, do których połowy idzie i opuści mnie, I unieważniaj mi mój koncert, który zrobiłem z nim tego dnia. ” Ten werset pokazuje, w jaki sposób niewierność Izraela w odniesieniu do Boga była wcześniej przewidywana w Biblii i jak ludzie skończyli zerwać koncert, który Bóg z nimi stworzył.

Izajasza 1:2: „Słyszałem, o niebiosa i słyszałem, o ziemi; bo Pan mówił: wychowałem dzieci i powiększyłem je; ale zbuntowali się przeciwko mnie”. Tutaj Izajasz używa metafory Boga jako ojca, który wychował dzieci, które zbuntowały się przeciwko Niemu jako sposób opisania niewierności Izraela w odniesieniu do Boga.

Jeremiasz 3:6-7: „Pan powiedział więcej w czasach króla Josiaha, czy widziałeś, co zrobił buntownik Izrael? Że to wszystko: to mnie czyni. Ale nie wróciła. I zobaczyła tego Jej rozprzestrzenianie się i niewierne Judah ”. Ten werset pokazuje, w jaki sposób niewierność Izraela była ciągła i wytrwająca, pomimo ostrzeżeń i apelu Boga o żałwie i powrocie do Niego.

Ezechiel 23:1-4: „Słowo Pana przyszło do mnie, mówiąc: synu mężczyzny, były dwie kobiety, córki matki. I prostytutowały się w Egipcie; a tam piersi jego dziewictwa zostały pobite . I nazywał się: najstarszy, Aolá; i jego siostra, alibá; i byli moje, mieli dzieci i córki. I ich imiona: najstarsza, Aolá i twoja siostra, alibá. ” Werset ten wykorzystuje metaforę dwóch sióstr, które prostytuały się do opisania niewierności Izraela i Judy w odniesieniu do Boga.

Ozeasza 4:1-2: „Słyszałem słowo Pana, dzieci Izraela; bo Pan ma spór z mieszkańcami ziemi; bo nie ma prawdy, życzliwości, wiedzy o Bogu na ziemi. oraz morderstwo, kradzież i cudzołóstwo; popełniają cudzołóstwo, a krew dotyka krwi ”. Werset ten kontynuuje temat niewierności Izraela w odniesieniu do Boga, pokazując, jak brak wiedzy i prawdy na Ziemi doprowadził do rozprzestrzeniania się przestępstw, takich jak krzywoprzysięstwo, kłamstwo, morderstwo, kradzież i cudzołóstwo.