Stihovi vezani uz Księga Wyjścia, 21:
Exodus 21 to rozdział, który przedstawia kilka przepisów i przepisów dotyczących sprawiedliwości i pokojowego współistnienia wśród ludzi. Wśród objętych tematami są niewolnictwo, odpowiedzialność, kara śmierci i inne istotne kwestie prawne. Z tego możemy znaleźć następujące powiązane wersety:
Przysłów 22:7: „Bogci dominują nad biednymi, a to, co pożycza, jest sługą tego, co pożycza”. Werset ten odnosi się do kwestii niewolnictwa, o której mowa w Exodusie 21. W czasie biblijnym niewolnictwo było powszechną praktyką, ale Biblia przedstawia przepisy dotyczące ochrony niewolników i zapobiegania nadużyciom.
Kapłańska 24:17: „A ten, kto zabija każdego człowieka, z pewnością zostanie zabity”. Kara śmierci jest tematem obecnym w Wyjściu 21 i w innych częściach Biblii. Ten werset przedstawia determinację, że ten, który zabiera życie innego człowieka, musi zostać ukarany śmiercią.
Powtórzonego Prawa 19:21: „Nie będziesz mieć miłosierdzia; życie na całe życie, oko oka, ząb za ząb, ręcznie, ręcznie, pieszo”. Werset ten przedstawia zasadę sprawiedliwości odpornej, do której zbliża się w Exodusie 21. Chodzi o to, że kara musi być proporcjonalna do popełnionego przestępstwa i nie powinno być ekscesów ani nadużycia.
Rzymian 13:1-4: „Każda dusza podlega władzom wyższym; bo nie ma autorytetu, który nie pochodzi od Boga; i tych, którzy istnieją, zostali wyświęceni przez Boga. Dlatego, który opiera się władzy, opiera się święceniu Boga; ci, którzy Opór przyniesie siebie. Ponieważ sędziowie nie są ze strachu, kiedy dobro jest gotowe, ale kiedy robisz zło. Czy chcesz obawiać się autorytetu? Ten fragment Nowego Testamentu przedstawia ideę, że władze cywilne są ustanawiane przez Boga w celu utrzymania porządku i sprawiedliwości w społeczeństwie. Zasada ta jest zgodna z przepisami przedstawionymi w Wyjściu 21.
Łukasza 6:31: „A jak będziesz chciał, żeby ludzie cię stworzyli, ty też.” Werset ten przedstawia zasadę empatii i szacunku dla innych, która jest jednym z fundamentów prawa przedstawionego w Exodus 21. Chodzi o traktowanie innych sprawiedliwości i współczucia, tak jak chcielibyśmy być traktowani.