Księga Wyjścia, 24

14. Powiedział zaś tak do starszyzny: Pozostańcie tu, aż wrócimy do was. Oto macie Aarona i Chura. Kto miałby jakąś sprawę do załatwienia, może się zwrócić do nich.

Stihovi vezani uz Księga Wyjścia, 24:

Exodus 24 opisuje ustanowienie przymierza między Bogiem a Izraelem na górze Synaj. Mojżesz, Aaron i starsi Izraela idą na wzgórze i widzą obecność Boga. Rozdział kończy się, gdy Mojżesz wejdzie do chmury, aby odbierać kamienne tablety z przykazaniami.

Kapłańca 17:11: „Albowiem życie ciała jest we krwi. Dałem ci krew na ołtarzu, aby dokonać pokuty dla waszej duszy; bo to krew sprawi, że Zadośćuczynie się z powodu życia”. Werset ten podkreśla znaczenie poświęcenia krwi, o której wspomniano w Wyjści 24 w ramach ceremonii ratyfikacji przymierza.

Hebrajczyków 9:18-22: „Dlatego nawet pierwsze [przymierze] nie zostało zainaugurowane bez krwi. Bo, że Mojżesz ogłosił wszystkich ludzi wszystkich przykazań zgodnie z prawem, wziął krew cieląt i kozów, wodą, wodą, wodą, wodą, wodą, wodą, wodą, wodą Purpúrea wełna i hyssop i posypały zarówno samą książkę, jak i wszystkich ludzi, mówiąc: to krew przymierza, którą Bóg nakazał wam. A jednak tabernakulum i wszystkie przyczyny świętej służby wywołały krew. Dla prawa prawie wszystko jest oczyszczone krwią i bez rozlewu krwi nie ma remisji ”. Ten fragment Nowego Testamentu odnosi się do zdarzenia opisanego w Exodus 24 i podkreśla znaczenie krwi w oczyszczaniu i ratyfikacji przymierza.

Mateusza 26:28: „Bo to jest moja krew, krew nowego przymierza, które jest przelane przez wielu do remisji grzechów”. Werset ten odnosi się również do nowego przymierza ustanowionego przez Jezusa przez Jego krew i która jest ciągłość przymierza ustanowionego w Wyjści 24.

Exodus 33:11: „W ten sposób mówił Pan do Mojżesza twarzą w twarz, jak każda każda z jego przyjacielem; wtedy Mojżesz wrócił do obozu; ale jego serwer, młody Jozuego, syn Num, nigdy nie odszedł z wnętrza namiotu . " Ten werset podkreśla szczególny związek między Bogiem a Mojżeszem, który jest powtarzającym się tematem w Exodusie i kulminacją w przymierzu ustanowionym w Exodus 24.

2 Koryntian 3:6: „który umożliwił nam bycie ministrami nowego przymierza, nie litera, ale ducha; do zabicia litery, a duch przyspiesza”. Werset ten odnosi się do nowego przymierza ustanowionego przez Chrystusa i podkreśla znaczenie Ducha Świętego w zrozumieniu i doświadczeniu przykazań Boga, które zostały przekazane Mojżeszowi na górze Synaj na Wyjści 24.