List do Filemona, 1

24. /oraz/ Marek, Arystarch, Demas, Łukasz - moi współpracownicy.

Stihovi vezani uz List do Filemona, 1:

Rozdział 1 Filêmon to list napisany przez apostoła Pawła do jego przyjaciela Filêmona, prosząc go o wybaczenie i odebranie jego zbiegającego niewolnika, Ésimo, teraz nawrócony na chrześcijaństwo. Tematy omówione w tym rozdziale obejmują przebaczenie, pojednanie i chrześcijańską miłość. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami, w kolejności bliskości rozdziału:

Efezjan 4:32: „Przeciwnie, bądź dla siebie miły i współczujący, wybaczając sobie nawzajem, tak jak Bóg wybaczył im w Chrystusie”. Ten werset mówi o znaczeniu przebaczenia i dobroci wśród chrześcijan, zauważając, że musimy wybaczyć innym w taki sam sposób, jak Bóg wybaczył nam przez Chrystusa.

2 Koryntian 5:18: „Wszystko to pochodzi od Boga, który pogodził nas przez Chrystusa i dał nam posługę pojednania”. Tutaj Paweł mówi o pojednaniu, które Bóg oferuje wszystkim poprzez Chrystusa i o tym, jak to pojednanie jest posługą, którą chrześcijanie musi dzielić z innymi.

Rzymian 12:10: „Kochaj się ze sobą z braterską miłością i wolą was na cześć”. Ten werset mówi o znaczeniu braterskiej miłości wśród chrześcijan oraz o tym, jak powinniśmy wykazać tę miłość do siebie poprzez honor i szacunek.

1 Jana 4:20: „Jeśli ktoś twierdzi:„ Kocham Boga ”, ale nienawidzę jego brata jest kłamcą, bo ten, kto nie kocha swojego brata, którego widzi, nie może kochać Boga, którego nie widzi”. Ten werset podkreśla znaczenie miłości dla innych chrześcijan, stwierdzając, że naprawdę nie możemy kochać Boga, jeśli nie kochamy tych, którzy są ich dziećmi.

1 Piotr 4:8: „Przede wszystkim jednak dąży do siebie intensywnej miłości, ponieważ miłość obejmuje wiele grzechów”. Ten werset mówi o intensywnej miłości, którą powinniśmy mieć dla siebie nawzajem, podkreślając, w jaki sposób miłość może obejmować wiele grzechów i niepowodzeń wśród chrześcijan.