pronađen 47 Rezultati za: szabatu
Nie wynoście żadnych ciężarów ze swych domów w dzień szabatu ani nie wykonujcie żadnej pracy, lecz raczej święćcie dzień szabatu, jak nakazałem waszym przodkom. (Księga Jeremiasza 17, 22)
Jeżeli okażecie Mi pełne posłuszeństwo - wyrocznia Pana - jeśli nie będziecie wnosić żadnego ciężaru przez bramy miasta w dzień szabatu i jeśli będziecie święcić dzień szabatu, nie wykonując w nim żadnej pracy, (Księga Jeremiasza 17, 24)
A jeżeli Mnie nie posłuchacie, by święcić dzień szabatu, by się powstrzymać od noszenia ciężaru, wchodząc bramami Jerozolimy w dzień szabatu, zapalę gniew w jej bramach i pochłonie pałace Jerozolimy, i nie zgaśnie. (Księga Jeremiasza 17, 27)
Tak mówi Pan Bóg: Brama dziedzińca wewnętrznego, zwrócona ku wschodowi, winna być przez sześć dni tygodnia zamknięta, natomiast w dniu szabatu winna być otwarta; także w czasie nowiu winna być otwarta. (Księga Ezechiela 46, 1)
Również i ludność kraju winna u przedsionka bramy oddać pokłon Panu w dni szabatu i w czasie nowiu. (Księga Ezechiela 46, 3)
Ofiara zaś całopalna, którą władca składa Panu, winna w dniu szabatu składać się z sześciu baranków bez skazy i jednego barana bez skazy. (Księga Ezechiela 46, 4)
Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? (Ewangelia Mateusza 12, 5)
Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu. (Ewangelia Mateusza 12, 8)
Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. (Ewangelia Mateusza 28, 1)
I dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. (Ewangelia Marka 2, 27)
Zatem Syn Człowieczy jest panem szabatu. (Ewangelia Marka 2, 28)
Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. (Ewangelia Marka 16, 1)