pronađen 35 Rezultati za: Gentis
et stare in reverentia gentis: in bonitate et alacritate animæ suæ placuit Deo pro Israël. (Liber Ecclesiasticus 45, 29)
Ideo statuit illi testamentum pacis, principem sanctorum et gentis suæ, ut sit illi et semini ejus sacerdotii dignitas in æternum. (Liber Ecclesiasticus 45, 30)
Et post hoc dormivit: et notum fecit regi, et ostendit illi finem vitæ suæ: et exaltavit vocem suam de terra in prophetia, delere impietatem gentis. (Liber Ecclesiasticus 46, 23)
nam invocavit Dominum omnipotentem, et dedit in dextera ejus tollere hominem fortem in bello, et exaltare cornu gentis suæ. (Liber Ecclesiasticus 47, 6)
Et dereliquit post se de semine suo, gentis stultitiam, (Liber Ecclesiasticus 47, 27)
Ipse est directus divinitus in pœnitentiam gentis, et tulit abominationes impietatis. (Liber Ecclesiasticus 49, 3)
neque ut Joseph, qui natus est homo princeps fratrum, firmamentum gentis, rector fratrum, stabilimentum populi: (Liber Ecclesiasticus 49, 17)
qui prævaluit amplificare civitatem, qui adeptus est gloriam in conversatione gentis, et ingressum domus et atrii amplificavit. (Liber Ecclesiasticus 50, 5)
Et quid respondebitur nuntiis gentis? Quia Dominus fundavit Sion, et in ipso sperabunt pauperes populi ejus. (Liber Isaiae 14, 32)
Propterea vivo ego, dicit Dominus exercituum, Deus Israël, quia Moab ut Sodoma erit, et filii Ammon quasi Gomorrha: siccitas spinarum, et acervi salis, et desertum usque in æternum: reliquiæ populi mei diripient eos, et residui gentis meæ possidebunt illos. (Prophetia Sophoniae 2, 9)
Damasci præpositus gentis Aretæ regis custodiebat civitatem Damascenorum ut me comprehenderet: (Epistula II ad Corinthios 11, 32)