1 Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos o Salomonie, przybyła, aby przez roztrząsanie trudnych zagadnień osobiście przekonać się w Jerozolimie o [mądrości] Salomona. [Przybyła] ze świetnym orszakiem i wielbłądami dźwigającymi wonności i bardzo dużo złota oraz drogocennych kamieni. Następnie przyszła do Salomona i odbyła z nim rozmowę o wszystkim, co postanowiła.
2 Salomon zaś udzielił jej wyjaśnień dotyczących wszystkich zagadnień, przez nią poruszonych. Nie było zagadnienia nieznanego Salomonowi, którego by jej nie wyjaśnił.
3 Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował,
4 jak również zaopatrzenie jego stołu w potrawy i napoje, i mieszkanie jego dworu, stanowiska usługujących mu, jego szaty, jego podczaszych i ich ubiory, i jego całopalenia, które składał w świątyni Pańskiej - wówczas wpadła w zachwyt.
5 Dlatego przemówiła do króla: Prawdziwa była wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dziełach i o twej mądrości.
6 Jednak nie dowierzałam ich słowom, dopóki sama nie przyjechałam i nie zobaczyłam na własne oczy, że nawet połowy mi nie opowiedziano o ogromie twej mądrości. Przewyższyłeś pogłoski, które usłyszałam.
7 Szczęśliwe twoje żony, szczęśliwi twoi słudzy! Oni wciąż stoją przed twoim obliczem i wsłuchują się w twoją mądrość.
8 Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg twój, który ciebie upodobał sobie, aby cię osadzić na swoim tronie jako króla, [oddanego] dla Pana, Boga swego. Z miłości, jaką twój Bóg żywi względem Izraela, [chcąc] zapewnić mu trwanie na wieki ustanowił cię nad nim królem dla wykonywania prawa i sprawiedliwości.
9 Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie było więcej wonności od tych, które królowa Saby dała królowi Salomonowi.
10 Także słudzy Hurama i słudzy Salomona, którzy przywozili złoto z Ofiru, sprowadzali drewno sandałowe i drogocenne kamienie.
11 Z tego drewna sandałowego król zrobił podłogi do świątyni Pańskiej i do pałacu królewskiego oraz cytry i harfy dla śpiewaków. Takich, jak te, nie widziano przedtem w ziemi judzkiej.
12 Król Salomon zaś podarował królowej Saby wszystko to, w czym okazała swe upodobanie i czego pragnęła, więcej niż to, co sama przywiozła królowi. Niebawem wyruszyła w drogę powrotną do swego kraju wraz ze swą świtą.
13 Waga złota, które co rok dostarczano Salomonowi, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota,
14 oprócz opłat handlarzy i kupców wędrownych, którzy je wnosili. Wszyscy królowie arabscy i namiestnicy krajowi wnosili złoto i srebro Salomonowi.
15 Sporządził zatem król Salomon dwieście tarcz z kutego złota, a na każdą tarczę wychodziło sześćset [syklów] kutego złota.
16 Ponadto trzysta puklerzy z kutego złota, na każdy puklerz wychodziło trzysta syklów złota. Umieścił je król w "Domu Lasu Libanu".
17 Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej, który wyłożył szczerym złotem.
18 Tron miał sześć stopni i podnóżek ze złota oraz poręcze po obu stronach siedzenia, a przy poręczach stały dwa lwy.
19 Na sześciu stopniach stało tam po obu stronach dwanaście lwów. Czegoś takiego nie uczyniono w żadnym królestwie.
20 Wszystkie też naczynia, z których pił król Salomon, były złote, również szczerozłote były wszelkie naczynia "Domu Lasu Libanu". Nie było srebra: nie ceniono go w czasach Salomona.
21 Król bowiem posiadał okręty, które ze sługami Hurama pływały do Tarszisz. Co trzy lata przybywały okręty z Tarszisz, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową oraz małpy i pawie.
22 Dzięki temu król Salomon bogactwem i mądrością przewyższał wszystkich królów ziemi.
23 Wszyscy więc królowie ziemi udawali się do Salomona, by posłuchać jego mądrości, jaką Bóg obdarzył jego serce.
24 Każdy zaś z nich składał corocznie swój dar: naczynia srebrne i naczynia złote, szaty czy też zbroje lub wonności, konie albo muły.
25 Miał więc Salomon cztery tysiące przegród dla koni i rydwanów oraz dwanaście tysięcy jezdnych. Rozmieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie.
26 Panował on wówczas nad wszystkimi królami od Rzeki aż do ziemi filistyńskiej i aż do granicy Egiptu.
27 Srebra zaś król złożył w Jerozolimie tyle, ile kamieni, a cedrów - ile sykomor na Szefeli.
28 Przywożono też dla Salomona konie z Musri i ze wszystkich krajów.
29 A czyż pozostałe dzieje Salomona, od pierwszych do ostatnich, nie są opisane w Kronice Proroka Natana i w Proroctwie Achiasza z Szilo, i w Widzeniu "Widzącego" Jeddo w sprawie Jeroboama, syna Nebata?
30 Królował zatem Salomon w Jerozolimie nad całym Izraelem w ciągu czterdziestu lat.
31 Spoczął Salomon przy swoich przodkach i pochowano go w Mieście Dawida, jego ojca. A jego syn Roboam został w jego miejsce królem.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 9:
2 Kroniki 9 donosi o wizycie królowej szabatu u króla Salomona, który wywarł na niej swoją mądrość i bogactwa. Zaproponowała Salomonowi prezenty, a rozdział opisuje wielkość króla i jego królestwa.
Przysłów 10:22: „Błogosławieństwem Pana jest tym, który wzbogaca i nie dodaje bólu”. Ten werset mówi o tym, jak prawdziwe bogactwo pochodzi od Boga i nie można ich dotrzeć tylko dzięki darom materialnym, takich jak dary, które Królowa Sabatu zaoferowała Salomonowi.
Kaznodziei 7:12: „Ponieważ mądrość służy jako obrona, ponieważ pieniądze służą jako obrona; ale doskonałość wiedzy jest taka, że mądrość daje jej posiadaczowi”. Werset ten podkreśla znaczenie mądrości, która była jednym z atrybutów, które zrobiły wrażenie na królowej szabatu w Salomon.
Mateusza 6:33: „Ale najpierw szukaj królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, a wszystkie te rzeczy zostaną do ciebie dodane”. Ten werset przypomina nam, że musimy postawić Boga na pierwszym miejscu w naszym życiu i że zapewni nam wszystkie rzeczy, których potrzebujemy.
1 Królowie 10:23: „W ten sposób król Salomon przekroczył wszystkich królów ziemi, zarówno w bogactwie, jak i mądrości”. Ten werset wzmacnia główny temat 2 Kronik 9, który jest wielkością Salomona jako króla i jego mądrości.
Psalm 72:1-2: „O Boże, daj królowi swoje osądy i swoją sprawiedliwość Synowi Króla. Oceń wasz lud z prawością i waszym biednym z osądem”. Ten psalm jest modlitwą za dobrobyt króla, który jest odpowiedzialny za zarządzanie w sprawiedliwości i opiekę nad swoim ludem, tak jak Salomon za panowania.
Fejezetek: