1 Donosimy wam, bracia, o łasce Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii,
2 jak to w dotkliwej próbie ucisku uradowały się bardzo i jak skrajne ich ubóstwo zajaśniało bogactwem prostoty.
3 Według możliwości, a nawet - zaświadczam to - ponad swe możliwości okazały gotowość,
4 nalegając na nas bardzo i prosząc o łaskę współdziałania w posłudze na rzecz świętych.
5 I nie tylko tak było, jakeśmy się spodziewali, lecz ofiarowały siebie samych najprzód Panu, a potem nam przez wolę Bożą.
6 Poprosiliśmy więc Tytusa, aby jak to już rozpoczął, tak też i dokonał tego dzieła miłosierdzia względem was.
7 A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali.
8 Nie mówię tego, aby wam wydawać rozkazy, lecz aby wskazując na gorliwość innych, wypróbować waszą miłość.
9 Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.
10 Tak więc udzielam wam rady, a to przyniesie pożytek wam, którzy zaczęliście już ubiegłego roku nie tylko chcieć, lecz i działać.
11 Doprowadźcie teraz to dzieło do końca, aby czynne podzielenie się tym, co macie, potwierdzało waszą chętną gotowość.
12 A gotowość uznaje się nie według tego, czego się nie ma, lecz według tego, co się ma.
13 Nie o to bowiem idzie, żeby innym sprawiać ulgę, a sobie utrapienie, lecz żeby była równość.
14 Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość według tego, co jest napisane:
15 Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za mało ten, kto miał niewiele.
16 A Bogu niech będą dzięki za to, że wszczepił tę troskę o was w serce Tytusa,
17 iż przyjął zachętę, a będąc jeszcze bardziej gorliwym, z własnej woli wybrał się do was.
18 Posłaliśmy z nim brata, którego sława w Ewangelii rozchodzi się po wszystkich Kościołach.
19 Co więcej, przez same Kościoły został on ustanowiony towarzyszem naszej podróży w tym dziele, około którego się trudzimy ku chwale samego Pana i ku zaspokojeniu naszego pragnienia,
20 wystrzegając się tego, by ktoś na nas nie sarkał z okazji darów, tak obficie przez nas zebranych.
21 Staramy się bowiem o dobro nie tylko wobec Pana, lecz także wobec ludzi.
22 Posłaliśmy z nim również brata naszego, którego gorliwość mieliśmy sposobność wielokrotnie wypróbować, a który teraz, naprawdę, ufając wam okazał się jeszcze bardziej gorliwym.
23 Tytus jest moim towarzyszem i trudzi się ze mną dla was; a bracia nasi - to wysłańcy Kościołów , chwała Chrystusa.
24 Okażcie więc im wobec Kościołów waszą miłość i dowody naszej z was chluby.
Versículos relacionados com 2 List do Koryntian, 8:
2 Koryntian 8 umów z kolekcją pieniędzy, które Paul organizował, aby pomóc biednym chrześcijanom w Jerozolimie. Zachęca Koryntian do przyczynienia się do hojności i przytacza przykład Macedończyków, którzy, chociaż byli biedni, dobrowolnie dali i poza tym, co mogli. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
1 Koryntian 16:2 - „Pierwszego dnia tygodnia każdy z was odłożył to, co możesz zebrać, zgodnie z dobrobytem, aby kolekcje nie zostały wykonane po przybyciu”. Ten werset pokazuje, że zbiór pieniędzy, aby pomóc potrzebującym braciom, była powszechną praktyką wśród chrześcijan w czasach Pawła.
Łukasza 21:1-4 - „Patrząc, zobaczył bogate oferty do arki skarbowej; i widział także biedną wdowę, aby rzucić tam dwie małe monety; i powiedział, terde, mówię wam, że tak ma Rzucany bardziej niż wszyscy to biedna wdowa. ” Ten werset ilustruje koncepcję dawania z hojnością i poświęceniem, nawet jeśli wartość jest niewielka.
Przysłów 11:24-25- „do których swobodnie rozprzestrzenia się, wciąż jest do niego dodawana; i do którego jest więcej niż tylko, będzie w czystej straty. Miła dusza zostanie ulukowana; podlewana”. Ten werset podkreśla błogosławieństwo, które przychodzi hojnie.
2 Koryntian 9:6-7 - „Ale mówię to: że to, co niewiele się latuje, niewiele się zbiera; i co ma zasuw, w Afrifer. Każdy przyczynia się według jego serca, nie ze smutkiem ani z konieczności; ponieważ z konieczności; ponieważ z konieczności; ponieważ z konieczności; ponieważ z konieczności; Bóg uwielbia to, co daje z radością ”. Ten werset wzmacnia ideę, którą powinniśmy oddać z radością i bez przymusu.
1 Jana 3:17 - „Ale ten, kto ma świat, i zbliżając się do brata w potrzebie, i zamykając swoje serce, jak jest w Nim miłość Boga?” Ten werset podkreśla znaczenie pomocy potrzebującym braciom i pokazuje, że jest to dowód miłości Boga w nas.
Fejezetek: