1 W dokumentach można znaleźć [wzmiankę], że prorok Jeremiasz rozkazał, aby ci, którzy byli uprowadzeni do niewoli, wzięli ze sobą ogień. Tak było powiedziane
2 i tak prorok przykazał tym, których uprowadzono do niewoli. Dał im Prawo, aby nie zapomnieli przykazań Pana i aby nie zamąciły się ich myśli, kiedy będą widzieli wizerunki [bóstw] złote i srebrne, a wokoło nich ozdoby.
3 Tymi i podobnymi słowami upomniał ich, aby nie dali usunąć Prawa ze swego serca.
4 Było w tym piśmie [napisane], jak z Bożego polecenia prorok kazał nieść za sobą namiot i arkę, gdy wyszedł. Kiedy zaś wszedł na górę, na którą Mojżesz wstąpił i [z której] przyglądał się dziedzictwu Bożemu,
5 przyszedłszy tam znalazł Jeremiasz pomieszczenie w postaci pieczary. Umieścił tam namiot, arkę i ołtarz kadzenia, a wejście zarzucił kamieniami.
6 Kilku z tych, którzy mu towarzyszyli, wróciło, aby zaznaczyć drogę, ale już nie mogli jej odnaleźć.
7 Kiedy zaś Jeremiasz dowiedział się o tym, czyniąc im wymówki powiedział: Miejsce to pozostanie nieznane, aż Bóg na powrót zgromadzi swój lud i okaże mu miłosierdzie.
8 Wtedy to Pan ponownie pokaże to [wszystko] i będzie można widzieć chwałę Pańską i obłok, podobnie jak za Mojżesza można ją było widzieć i jak wtedy, gdy Salomon modlił się, aby miejsce zostało w uroczysty sposób poświęcone.
9 Wyjaśniono również, jak on pełen mądrości złożył ofiarę przy poświęceniu i zakończeniu budowy świątyni.
10 Podobnie jak Mojżesz modlił się do Pana, a spadł ogień z nieba i pochłonął to, co złożono w ofierze, tak również Salomon modlił się, a ogień, który spadł, strawił całopalne żertwy.
11 Mojżesz powiedział: Zostało spalone, aby nikt nie jadł tego, co jest ofiarowane za grzech.
12 Podobnie również Salomon przez osiem dni świętował.
13 W pismach i pamiętnikach Nehemiasza jest opowiedziane nie tylko to, ale również o tym, jak zakładając bibliotekę zebrał on księgi o królach i księgi proroków, księgi Dawida i listy królów o ofiarach.
14 Tak samo również Juda zebrał nam wszystkie księgi, które były rozrzucone wskutek prowadzonej wojny, i mamy je u siebie.
15 Jeżeli więc potrzebujecie ich, przyślijcie tych, którzy by wam je zanieśli.
16 Piszemy do was mając obchodzić Święto Oczyszczenia [Świątyni]. Dobrze więc uczynicie, świętując w te dni.
17 Bóg zaś jest tym, który wyratował cały swój naród i który dał wszystkim dziedzictwo, królestwo, kapłaństwo i uświęcenie,
18 zgodnie z tym, co obiecał w Prawie, w tym Bogu nadzieję pokładamy, że niedługo nad nami się zmiłuje i że zgromadzi nas na święte miejsce z całej ziemi, która jest pod niebem. Uwolnił nas bowiem z wielkich nieszczęść i oczyścił miejsce [święte].
19 Opowiadanie o Judzie Machabeuszu i o jego braciach, o oczyszczeniu wielkiej świątyni i o poświęceniu ołtarza,
20 ponadto o walkach przeciwko Antiochowi Epifanesowi i przeciw jego synowi Eupatorowi,
21 o objawieniach pochodzących z nieba, jakie mieli ci, którzy w obronie żydowskiego obyczaju dokonywali czynów tak bohaterskich, że chociaż byli nieliczni, to jednak opanowali cały kraj i zmusili do ucieczki barbarzyńskie wojska,
22 odzyskali ponownie słynną na cały świat świątynię, uwolnili miasto, prawom, które zanikały, nadali moc obowiązującą - gdyż Pan w całej swej dobroci był dla nich łaskawy -
23 wszystko to, co Jazon Cyrenejczyk opisał w pięciu księgach, usiłowaliśmy streścić w jednym dziele.
24 Mając bowiem na uwadze wielką ilość cyfr i trudność, jaką bogactwo materiału sprawiało tym, którzy chcieliby się zagłębić w historyczne opowiadania,
25 usiłowaliśmy dać tym, którzy chcą czytać, przyjemne opowiadanie; tym, którzy w pamięci zachować [chcą] wypadki, ułatwienie, a wszystkim czytelnikom - pomoc.
26 Dla nas zaś samych, którzy podjęliśmy się trudu skracania, było to niełatwe [zadanie]: dzieło wymagające znoju i niedosypiania.
27 Podobnie niełatwo jest temu, kto przygotowuje ucztę i pragnie zaspokoić upodobania innych. My również chętnie podjęliśmy się trudu dlatego, aby zasłużyć na wdzięczność u wielu.
28 Staranie o szczegóły pozostawiamy autorowi, sami zaś usiłujemy ułożyć streszczenie opowiadania.
29 Podobnie bowiem jak w nowym domu budowniczy musi się zajmować całą budową, a ten, kto się podejmuje ozdobienia i pomalowania, zajmuje się tylko tym, co dotyczy wystroju, tak samo, jak się to wydaje, jest z nami.
30 Zagłębić się i swobodnie obracać się w opowiadaniach oraz dokładnie rozpoznać się w szczegółach, to zadanie tego, który układa historię.
31 Ułożyć zaś w krótkości opowiadanie, a strzec się szczegółowego przedstawienia wydarzeń, jest zadaniem tego, kto przygotowuje streszczenie.
32 Teraz więc po tak długim zatrzymywaniu się nad wstępem rozpoczynamy opowiadanie. Niemądrze byłoby bowiem zbytnio się rozwodzić przed rozpoczęciem historii, a samą historię przedstawić krótko.
Versículos relacionados com 2 Machabejska, 2:
Rozdział 2 z 2 Makabees dotyczy tradycji świętych książek i zachowaniem świętych relikwii świątyni Jerozolimskiej. Historia o tym, jak prorok Jeremiasz ukrył arkę przymierza i innych świętych przedmiotów przed zniszczeniem świątyni przez Babilończyków. Ponadto wspomniane jest istnienie innych świętych książek poza Torą. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Exodus 25:10: „Zrobią drewno Acacia; ich długość wyniesie dwa i pół łokcie, ich szerokość pół -łokci i ich wysokość pół -łokci”. Ten werset jest częścią Boga instrukcji dla Mojżesza o budowie Arki Przymierza, jednego ze świętych obiektów wymienionych w 2 Maccabees 2.
Powtórzonego Prawa 31:26: „Weź tę księgę prawa i staw ją obok arki Przymierza Pana, waszego Boga, że może być tam przez świadka przeciwko tobie”. Ten werset jest częścią instrukcji przekazanych przez Mojżesza ludowi Izraela, aby prawo było czytane przed wszystkimi ludem co siedem lat i że Księga Prawa zostanie umieszczona obok arki przymierza jako świadek przeciwko świadkowi przeciwko świadkowi Ludzie, jeśli skierują to na przykazania Boga.
Jozuego 3:3: „Wydali lud, mówiąc: kiedy przyjedziesz do arki Przymierza Pana, waszego Boga, i niech lewici kapłani to przyjmą, a następnie będą w marcu twojego miejsca i podążają”. Ten werset opisuje, w jaki sposób lud Izraela podążył za arką przymierza podczas ich podróży, pokazując znaczenie tego świętego obiektu dla ludzi.
1 Królowie 8:9: „W arce nie było nic oprócz dwóch kamiennych tabletek, które Mojżesz umieścił tam z Horebem, gdzie Pan zrobił przymierze z dziećmi Izraela, kiedy opuścili ziemię Egiptu”. Werset ten odnosi się do momentu, w którym arka przymierza została umieszczona w świątyni Jeruzalem przez króla Salomona. Podkreśla znaczenie prawa prawa, które były w Arce.
Kościelny 24:23: „Wszystkie te rzeczy są księgą Przymierza najwyższego Boga, prawem, które Mojżesz nam przepisał, dziedziczenie zborów Jakuba”. Werset ten odnosi się do istnienia innych świętych książek poza Torą i podkreśla znaczenie ich wszystkich jako świętego dziedzictwa dla ludu Izraela.
Fejezetek: