1 Oto naczelnicy rodowi tych mężów, którzy za panowania króla Artakserksesa wyszli ze mną z Babilonu, oraz ich rodowód:
2 z synów Pinchasa: Gerszom; z synów Itamara: Daniel; z synów Dawida: Chattusz,
3 syn Szekaniasza; z synów Parosza: Zachariasz, z którym zapisanych było stu pięćdziesięciu mężczyzn;
4 z synów Pachat-Moaba: Elioenaj, syn Zerachiasza, a z nim dwustu mężczyzn;
5 z synów Zattua: Szekaniasz, syn Jachaziela, a z nim trzystu mężczyzn;
6 z synów Adina: Ebed, syn Jonatana, a z nim pięćdziesięciu mężczyzn;
7 z synów Elama: Izjasz, syn Ataliasza, a z nim siedemdziesięciu mężczyzn;
8 z synów Szefatiasza: Zebadiasz, syn Mikaela, a z nim osiemdziesięciu mężczyzn;
9 z synów Joaba: Obadiasz, syn Jechiela, a z nim dwustu osiemnastu mężczyzn;
10 z synów Baniego: Szelomit, syn Josifiasza, a z nim stu sześćdziesięciu mężczyzn;
11 z synów Bebaja: Zachariasz, syn Bebaja, a z nim dwudziestu ośmiu mężczyzn;
12 z synów Azgada: Jochanan, syn Hakkatana, a z nim stu dziesięciu mężczyzn;
13 z synów Adonikama ostatni, a oto ich imiona: Elifelet, Jejel i Szemajasz, a z nimi sześćdziesięciu mężczyzn,
14 i z synów Bigwaja: Utaj, syn Zabbuda, a z nim siedemdziesięciu mężczyzn.
15 I zebrałem ich nad rzeką płynącą ku Ahawa. I gdy tam przez trzy dni obozowaliśmy, stwierdziłem obecność tylko ludu i kapłanów, lecz nie znalazłem tam żadnego lewity.
16 Toteż wyprawiłem Eliezera, Ariela, Szemajasza, Elnatana, Jariba, Elnatana, Natana, Zachariasza i Meszullama jako naczelników doświadczonych
17 i skierowałem ich do Iddo, naczelnika w miejscowości Kasifia, i przez nich kazałem powiedzieć Iddo i braciom jego, osiadłym w miejscowości Kasifia, by sprowadzili nam sługi dla domu Boga naszego.
18 I ponieważ łaskawa ręka Boga naszego czuwała nad nami, przyprowadzili nam męża mądrego spośród synów Machliego, syna Lewiego, syna Izraela, mianowicie Szerebiasza wraz z synami jego i braćmi: osiemnaście osób;
19 dalej, Chaszabiasza, a z nim, spośród synów Merariego: brata jego Izajasza i ich synów: dwadzieścia osób;
20 a spośród niewolników świątyni, których Dawid i książęta dali na posługę lewitom, osób dwieście dwadzieścia. Wszyscy oni zostali spisani imiennie.
21 I tam - nad rzeką Ahawą - ogłosiłem post, byśmy się umartwili przed Bogiem naszym, celem uproszenia od Niego szczęśliwej drogi dla nas, dla dzieci naszych i dla całego dobytku naszego.
22 Wstydziłem się bowiem prosić króla o siłę zbrojną i jazdę, by w drodze nas ratowała od nieprzyjaciela; natomiast powiedzieliśmy królowi: Ręka Boga naszego czuwa łaskawie nad wszystkimi, którzy do Niego się zwracają, a srogi gniew Jego kieruje się przeciw wszystkim, którzy od Niego odchodzą.
23 Pościliśmy więc i błagaliśmy Boga naszego o to, i dał się nam uprosić.
24 Wtedy wydzieliłem spośród przywódców kapłanów: dwunastu; dalej, Szerebiasza i Chaszabiasza, a z nimi spośród braci ich - dziesięciu,
25 i odważyłem im srebro, złoto i sprzęty, ową darowiznę dla domu Boga naszego, którą ofiarowali: król, radcy jego, książęta jego i cały tam obecny Izrael.
26 I odważyłem im sześćset pięćdziesiąt talentów srebra i sto sprzętów srebrnych, każdy po dwa talenty; sto talentów złota,
27 pucharów złotych dwadzieścia, każdy po tysiąc darejków, i sprzętów ze wspaniałego złocistego spiżu: dwa - przedmioty cenne jak złoto.
28 I powiedziałem im: Wyście poświęceni dla Pana i te sprzęty są poświęcone, i to srebro, i złoto jest darowizną dla Pana, Boga ojców naszych.
29 Strzeżcie tego pilnie, aż odważycie to przed przywódcami kapłanów i lewitów oraz przed przywódcami rodów izraelskich w Jerozolimie, w komnatach domu Pańskiego.
30 Wtedy kapłani i lewici odebrali odważone srebro, złoto i sprzęty, aby je przynieść do Jerozolimy, do domu Boga naszego.
31 I od rzeki Ahawy wyruszyliśmy dwunastego dnia miesiąca pierwszego, aby się udać do Jerozolimy. A ręka Boga naszego czuwała nad nami i On uchronił nas w drodze od wrogów i rozbójników.
32 Gdyśmy przybyli do Jerozolimy, wypoczywaliśmy tam przez trzy dni.
33 Czwartego dnia w domu Boga naszego odważono srebro, złoto i sprzęty; te przedmioty - w obecności Eleazara, syna Pinchasa, jak i lewitów: Jozabada, syna Jozuego, i Noadiasza, syna Binnuja - zostały przekazane kapłanowi Meremotowi, synowi Uriasza -
34 w całości według liczby i wagi; równocześnie zostało spisane wszystko, co odważono.
35 Powracający z niewoli wygnańcy złożyli Bogu Izraela jako całopalenia: dwanaście cielców za całego Izraela, dziewięćdziesiąt sześć baranów, siedemdziesiąt dwa jagnięta, dwanaście kozłów za grzech - to wszystko jako całopalenie dla Pana.
36 I wręczyli rozporządzenia króla satrapom królewskim i namiestnikom Transeufratei, a ci udzielili pomocy ludowi oraz domowi Bożemu.
Versículos relacionados com Księga Ezdrasza, 8:
W rozdziale 8 Ezry Ezra wzywa grupę ludzi do powrotu z nim do Jerozolimy, w tym kapłanów i lewitów. Przed wyjazdem wykonują zapasy wszystkich towarów, które zabierają do świątyni i ufają Bogu bezpieczeństwu tych towarów. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w EZRA 8.
Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie twoje sposoby, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Ten werset mówi o zaufaniu Bogu i szukaniu jego kierunku we wszystkich obszarach życia. Odnosi się to do rozdziału Ezry 8, w którym Ezra i jego towarzysze ufają bezpieczeństwu ich towarom Bogu, gdy podróżują do Jerozolimy.
Izajasza 41:10: „Nie bój się, bo jestem z tobą; nie prześladuj siebie, bo jestem waszym Bogiem; wzmacniam cię i pomagam ci, i popieram cię moją wierną prawą ręką”. Ten werset mówi o obecności i mocy Boga, aby pomóc swemu ludowi. Odnosi się to do rozdziału Ezry 8, w którym Ezra ufa Bogu, aby chronić go i prowadzić go i jego towarzyszy podczas podróży do Jerozolimy.
Psalm 32:8: „Poinstruuję cię i nauczę, jak musisz śledzić; poprowadzę cię oczami”. Ten werset mówi o orientacji Boga dla swego ludu. Odnosi się to do rozdziału Ezry 8, w którym Ezra szuka Boga, gdy podróżuje do Jerozolimy ze swoimi towarzyszami.
Psalm 121:7-8: „Pan powstrzyma cię przed złem; on zachowa waszą duszę. Pan zachowa twoje wejście i odejście od teraz i na zawsze”. Ten werset mówi o ochronie Boga dla swego ludu. Odnosi się to do rozdziału Ezry 8, w którym Ezra ufa w ochronie Boga podczas podróży do Jerozolimy ze swoimi towarzyszami.
Filipian 4:6-7: „Nie martw się o nic; wcześniej, we wszystkim, bądźcie waszymi znanymi prośbami przed Bogiem o modlitwę i błaganie Święto Dziękczynienia; i pokój Boga, który przekracza wszelkie zrozumienie, zatrzymają twoje serca i twoje umysły w Chrystusie Jezusie ”. Ten werset mówi o znaczeniu modlitwy i dzięki Bogu za przyjęcie pokoju w czasach lęku. Jest to związane z rozdziałem Ezry 8, w którym Ezra i jego towarzysze szukają kierunku Boga i ufają jego ochronie podczas podróży do Jerozolimy.
Fejezetek: