1 Nie złożysz na ofiarę dla Pana, Boga swego, cielca lub mniejszego bydła, gdyby miały skazę lub jakikolwiek brak, gdyż brzydzi się tym Pan, Bóg twój.
2 Jeśli się znajdzie u ciebie w jednym z miast twoich, danych ci przez Pana, Boga twego, mężczyzna lub kobieta, ktoś, kto czynić będzie to, co jest złe w oczach Pana, Boga twego, przestępując Jego przymierze,
3 przechodząc do bogów obcych, by służyć im i oddawać pokłon, jak słońcu, księżycowi lub całemu wojsku niebieskiemu, czego nie nakazałem -
4 skoro ci to zostanie doniesione, wysłuchasz i zbadasz dokładnie sprawę. Jeśli okaże się prawdą, że taką ohydę popełniono w Izraelu,
5 zaprowadzisz tego mężczyznę lub kobietę - którzy tej złej rzeczy się dopuścili - do bramy miasta i będziesz tego mężczyznę lub tę kobietę kamienował, aż śmierć nastąpi.
6 Na słowo dwu lub trzech świadków skaże się na śmierć; nie wyda się wyroku na słowo jednego świadka.
7 Ręka świadków pierwsza się wzniesie przeciw niemu, aby go zgładzić, a potem ręka całego ludu. Usuniesz zło spośród siebie.
8 Jeśli za trudno ci będzie osądzić jakiś wypadek, jak zabójstwo, spór lub zranienie, jakikolwiek proces w tym mieście, wstaniesz i pójdziesz do miejsca, które sobie obierze Pan, Bóg twój.
9 Tam udasz się do kapłanów-lewitów i do sędziego, który w tych dniach będzie sprawował urząd. Poradzisz się, oni ci dadzą rozstrzygnięcie.
10 Zastosujesz się do orzeczenia, jakie ci wydadzą w miejscu, które sobie obierze Pan, i pilnie wykonasz wszystko, o czym cię pouczą.
11 Postąpisz ściśle według ich pouczenia i według ich rozstrzygnięcia, jakie ci dadzą, nie zbaczając ani na prawo, ani na lewo od ich orzeczenia.
12 Człowiek, który pychą uniesiony nie usłucha kapłana ustanowionego tam, aby służyć Panu, Bogu twemu, czy też sędziego, zostanie ukarany śmiercią. Usuniesz zło z Izraela.
13 Cały lud słysząc to ulęknie się i już więcej nie będzie się unosił pychą.
14 Gdy wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, gdy go posiądziesz i w nim zamieszkasz, jeśli powiesz sobie: Chcę ustanowić króla nad sobą, jak mają wszystkie okoliczne narody,
15 tego tylko ustanowisz królem, kogo sobie Pan, Bóg twój, wybierze spośród twych braci - tego uczynisz królem. Nie możesz ogłosić królem nad sobą kogoś obcego, kto nie byłby twoim bratem.
16 Tylko nie będzie on nabywał wielu koni i nie zaprowadzi ludu do Egiptu, aby mieć wiele koni. Powiedział bowiem wam Pan: Tą drogą nigdy wracać nie będziecie.
17 Nie będzie miał zbyt wielu żon, aby nie odwróciło się jego serce. Nie będzie gromadził wielkiej ilości srebra i złota.
18 Gdy zasiądzie na królewskim swym tronie, sporządzi sobie na zwoju odpis tego Prawa z tekstu kapłanów-lewitów.
19 Będzie go miał przy sobie i będzie go czytał po wszystkie dni swego życia, aby się nauczył czcić Pana, Boga swego, strzegąc wszystkich słów tego Prawa i stosując jego postanowienia,
20 by uniknąć wynoszenia się nad swych braci i zbaczania od przykazań na prawo czy też na lewo, aby długo królował on i synowie jego w Izraelu.
Versículos relacionados com Księga Powtórzonego Prawa, 17:
Powtórzonego Prawa Rozdział 17 dotyczy sprawiedliwości i kary dla tych, którzy nie przestrzegają praw ustanowionych przez Boga. Podkreśla się, że ważne jest, aby mieć uczciwy system osądu i że ludzie muszą przestrzegać decyzji sędziów. Wspomniano również, że jeśli zdarzają się przypadki, w których decyzja jest bardzo trudna, muszą w tym czasie uciekać się do księdza lub sędziego.
Kapłańca 19:15: „Nie popełnisz niesprawiedliwości w wyroku. Nie wyrażasz sensów ludzi z biednymi, ani nie pochylcie się przed wielką; z sprawiedliwością osądzisz swojego sąsiada”. Werset ten podkreśla znaczenie sprawiedliwości w wyroku, bez rozróżnienia bogactwa lub pozycji społecznej.
Powtórzonego Prawa 19:18-19: „Sędziowie dobrze pytają; i oto, fałszywym świadkiem, fałszywie był świadkiem swojego brata, a potem robicie, jak dbał o jego brat; w ten sposób weźmiesz zło od ciebie. . " Wspomniano tutaj, że fałszywi świadkowie powinni zostać ukarani zgodnie z nasileniem ich oskarżenia.
Przysłów 31:9: „Otwórz swoje usta, oceń i oddaj sprawiedliwość biednym i potrzebującym”. Werset ten podkreśla znaczenie pomocy potrzebującym i sprawiedliwości tym, którzy nie mają wystarczającej ilości zasobów.
Izajasza 1:17: „Naucz się czynić dobro; szukaj tego, co jest po prostu; pomóż uciśniętemu; oddaj sprawiedliwość sierotom; radzić sobie z przyczyną wdów”. Ten werset podkreśla znaczenie robienia dobra i pomagania potrzebującym.
Jakub 2:9: „Ale jeśli rozumiesz ludzi, popełnił grzech, i jesteś potępiony przez prawo jako przestępcy”. Ten werset ostrzega przed niesprawiedliwością rozróżniającą ludzi od znaczenia traktowania wszystkich równo.
Fejezetek: