Księga Psalmów, 74

Biblia Tysiąclecia

1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Dlaczego, Boże, odrzuciłeś na wieki, płoniesz gniewem przeciw owcom Twojego pastwiska?

2 Pomnij na Twoją społeczność, którą dawno nabyłeś, na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, na górę Syjon, gdzie założyłeś sobie siedzibę.

3 Skieruj Twe kroki ku ruinom bez końca: nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.

4 Ryknęli Twoi przeciwnicy w środku Namiotu Spotkania, zatknęli swe proporce.

5 Można było ich poznać jak tego, co wznosi wysoko siekiery wśród gąszczów.

6 Wszystkie jego bramy wyłamali razem, zniszczyli toporem i kilofem.

7 Na pastwę ognia świątynię Twoją wydali, doszczętnie zbezcześcili przybytek Twego imienia.

8 Rzekli w swym sercu: Razem ich zniszczmy! Spalili w kraju wszystkie miejsca świętych zgromadzeń.

9 Już nie widać naszych znaków i nie ma proroka; a między nami nie ma, kto by wiedział, jak długo,

10 jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? Czy wróg na zawsze będzie bluźnił Twemu imieniu?

11 Czemu cofasz swą rękę i trzymasz swą prawicę w zanadrzu?

12 Bóg jednak od początku jest moim królem, który na ziemi sprawia ocalenie.

13 Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.

14 Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.

15 Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.

16 Twoim jest dzień i noc jest Twoja; Ty światło i słońce utwierdziłeś.

17 Ty ustanowiłeś wszystkie granice ziemi; Ty utworzyłeś lato i zimę.

18 Pamiętaj o tym: wróg Cię lży, Panie, a lud niemądry uwłacza Twojemu imieniu.

19 Nie wydawaj na zatracenie duszy Twej synogarlicy; o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki!

20 Wejrzyj na Twe przymierze, bo się napełniły zakątki kraju jękiem i przemocą.

21 Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem: niech ubogi i biedny chwalą Twoje imię!

22 Powstań, o Boże, prowadź swoją sprawę; pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.

23 Nie zapomnij o krzyku Twoich przeciwników; zawsze się podnosi zgiełk powstających na Ciebie.




Versículos relacionados com Księga Psalmów, 74:

Psalm 74 jest lamentem ludu Izraela za zniszczenie świątyni i miasta Jeruzalem. W Psalmie autor wzywa Boga do interweniowania i przywrócenia swojej ziemi i swego ludu. Następujące wersety są powiązane z tematami omówionymi w tym psalmie:

Lamentacje 5:20: „Dlaczego zapominasz o nas na zawsze i porzucasz nas przez tak długi czas?” Ten werset jest lamentem podobnym do Psalmu 74, w którym autor kwestionuje pozorny brak Boga wśród cierpienia swego ludu.

Izajasza 64:11-12: „Nasz święty i chwalebny dom, w którym nasi przodkowie chwalili cię, został spalony; i wszystko, co mieliśmy cenne, zostało zrujnowane. Czy będziecie cię kontrolować przed tym wszystkim, Panie? I ukarasz nas jeszcze bardziej?” Wersety te wyrażają również ból i frustrację ludzi przed zniszczeniem ich miasta i świątyni Bożej.

Jeremiasz 52:13: „Palili dom Pana, zniszczyli ściany Jerozolimy, podpalili wszystkie swoje pałace i zniszczyli wszystko, co było cenne dla ludu Bożego”. Werset ten zawiera historyczną relację o zniszczeniu Jerozolimy i świątyni Bożej przez Babilończyków, która jest głównym tematem Psalmu 74.

2 Królów 25:9: „Palili dom Pana, pałac królewski i wszystkie domy Jerozolimy; podpalili wszystkie ważne budynki”. Werset ten opisuje również zniszczenie Jerozolimy i świątyni dla Babilończyków i jest podobny do relacji w Jeremiasza 52:13.

Psalm 79:1: „O Boże, narody zaatakowały wasze dziedzictwo; sprzeczały waszą świętą świątynię i zredukowały Jeruzalem do ruin”. Ten werset jest podobny do Psalmu 74, ponieważ wyraża również ból ludu przed zniszczeniem świątyni i miasta.





Fejezetek: