Talált 10629 Eredmények: Dã
I usłyszałem głos, który z nieba mówił: Napisz: Błogosławieni, którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny. (Apokalipsa Św. Jana 14, 13)
Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki. (Apokalipsa Św. Jana 15, 4)
I jedno z czterech Zwierząt podało siedmiu aniołom siedem czasz złotych, pełnych gniewu Boga żyjącego na wieki wieków. (Apokalipsa Św. Jana 15, 7)
A drugi wylał swą czaszę na morze: I stało się ono krwią jakby zmarłego, i każda z istot żywych poniosła śmierć - te, które są w morzu. (Apokalipsa Św. Jana 16, 3)
Ponieważ wylali krew świętych i proroków, krew również pić im dałeś. Godni są tego! (Apokalipsa Św. Jana 16, 6)
A czwarty wylał swą czaszę na słońce: i dano mu władzę dotknąć ogniem ludzi. (Apokalipsa Św. Jana 16, 8)
I ludzie zostali dotknięci wielkim upałem, i bluźnili imieniu Boga, który ma moc nad tymi plagami, a nie nawrócili się, by oddać Mu chwałę. (Apokalipsa Św. Jana 16, 9)
A szósty wylał swą czaszę na rzekę wielką, na Eufrat. A wyschła jej woda, by dla królów ze wschodu słońca droga stanęła otworem. (Apokalipsa Św. Jana 16, 12)
A wielkie miasto rozpadło się na trzy części i miasta pogan runęły. I wspomniał Bóg na Wielki Babilon, by mu dać kielich wina - gniewu zapalczywości swej. (Apokalipsa Św. Jana 16, 19)
I pierzchła każda wyspa, i gór już nie znaleziono. (Apokalipsa Św. Jana 16, 20)
Potem przyszedł jeden z siedmiu aniołów, mających siedem czasz, i tak odezwał się do mnie: Chodź, ukażę ci sąd na Wielką Nierządnicę, która siedzi nad wielu wodami, (Apokalipsa Św. Jana 17, 1)
Bestia, którą widziałeś, była i nie ma jej, ma wyjść z Czeluści, i zdąża na zagładę. A zdumieją się mieszkańcy ziemi, ci, których imię nie jest zapisane w księdze życia od założenia świata - spoglądając na Bestię, iż była i nie ma jej, a ma przybyć. (Apokalipsa Św. Jana 17, 8)