Talált 874 Eredmények: Potem

• Położy rękę na głowę swego daru, potem zabije go przed Namiotem Spotkania. Synowie Aarona pokropią krwią zwierzęcia ołtarz dokoła. (Księga Kapłańska 3, 8)

• Potem złoży z ofiary biesiadnej ofiarę spalaną dla Pana, to jest cały tłuszcz ogonowy - należy go oddzielić tuż przy samej kości ogonowej - i tłuszcz, który okrywa wnętrzności, oraz cały tłuszcz, który jest nad nimi, (Księga Kapłańska 3, 9)

• Potem jako dar spalany dla Pana złoży tłuszcz, który okrywa wnętrzności, oraz cały tłuszcz, który jest nad nimi, (Księga Kapłańska 3, 14)

• Potem kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu, jako pokarm spalany, miłą woń "dla Pana". Cały tłuszcz będzie dla Pana! (Księga Kapłańska 3, 16)

• Potem namaszczony kapłan weźmie trochę z krwi cielca i wniesie do Namiotu Spotkania. (Księga Kapłańska 4, 5)

• Potem oddzieli cały tłuszcz od cielca ofiary przebłagalnej, a mianowicie tłuszcz, który okrywa wnętrzności, i cały tłuszcz, który jest nad nimi, (Księga Kapłańska 4, 8)

• a potem grzech, który popełnili, wyjdzie na jaw, w takim razie zgromadzenie przyprowadzi przed Namiot Spotkania młodego cielca jako ofiarę przebłagalną. (Księga Kapłańska 4, 14)

• Potem kapłan umoczy palec we krwi i pokropi siedem razy przed Panem, to jest przed zasłoną. (Księga Kapłańska 4, 17)

• Potem postąpi z tym cielcem tak samo, jak postąpił z poprzednio wspomnianym cielcem ofiary przebłagalnej. Tak postąpi z nim. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania i będzie im wina odpuszczona. (Księga Kapłańska 4, 20)

• Potem wyniosą tego cielca poza obóz i spalą, tak jak spalono pierwszego cielca. To jest ofiara przebłagalna za społeczność. (Księga Kapłańska 4, 21)

• Potem włoży rękę na głowę koziołka, i zabiją go na miejscu, gdzie zabija się ofiary całopalne przed Panem. To jest ofiara przebłagalna. (Księga Kapłańska 4, 24)

• Potem oddzieli cały tłuszcz, tak jak był oddzielony tłuszcz ofiary biesiadnej. Kapłan zamieni to w dym na ołtarzu jako miłą woń dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za niego i grzech będzie mu odpuszczony. (Księga Kapłańska 4, 31)