Talált 215 Eredmények: duch duchowy

  • Zrobiła się wielka wrzawa, zerwali się niektórzy z uczonych w Piśmie spośród faryzeuszów, wykrzykiwali wojowniczo: Nie znajdujemy nic złego w tym człowieku. A jeśli naprawdę mówił do niego duch albo anioł? (Dzieje Apostolskie 23, 9)

  • Poróżnieni między sobą zabierali się do odejścia. Wtedy Paweł powiedział to jedno: Trafnie rzekł Duch Święty do ojców waszych przez proroka Izajasza: (Dzieje Apostolskie 28, 25)

  • Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha - do tego, czego chce Duch. (List do Rzymian 8, 5)

  • Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. (List do Rzymian 8, 9)

  • Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. (List do Rzymian 8, 10)

  • A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa "Jezusa" z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha. (List do Rzymian 8, 11)

  • Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. (List do Rzymian 8, 14)

  • Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. (List do Rzymian 8, 16)

  • Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. (List do Rzymian 8, 26)

  • Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. (1 List do Koryntian 2, 10)

  • Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. (1 List do Koryntian 2, 11)

  • Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. (1 List do Koryntian 2, 15)


“A divina bondade não só não rejeita as almas arrependidas, como também vai em busca das almas teimosas”. São Padre Pio de Pietrelcina